در صورت افزایش ائوزینوفیل در بزرگسالان چه باید کرد

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-18 00:13

هنجار ائوزینوفیل ها در فرمول کل لکوسیت ها در محدوده 1-5، است ، برای مردان و زنان یکسان است. شمارش کمی مجاز است ، سپس هنجارها بین 120-350 واحد ائوزینوفیل در 1 میلی لیتر خون متغیر است. تعیین سطح ائوزینوفیل ها با فلوسیتومتری لیزری.

قوانین برای خونگیری برای بررسی محتوای ائوزینوفیل ها

وضعیت غدد فوق کلیوی ، چرخه قاعدگی به طور مستقیم بر محتوای آنها در خون تأثیر می گذارد. با توجه به این عوامل ، ممکن است ائوزینوفیل ها در بزرگسالان افزایش یابد. چه می گوید و چه باید کرد - درمانگر در پذیرش به شما می گوید. در صورت لزوم ، او بیمار را به مشاوره با متخصص غدد ، هماتولوژیست ارجاع می دهد.

برای به دست آوردن نتیجه قابل اعتماد ، باید برای آزمون آماده شوید:

• دستیاران آزمایشگاهی صبح خون مویرگی می گیرند ، در حالی که بیمار چیزی نخورده است.
• 2 روز قبل از تجزیه و تحلیل ، خوردن شیرینی ، نوشیدن الکل توصیه نمی شود.
• مرکبات را نمی توان در 2 روز خورد ؛
• مصرف داروها را در روز متوقف کنید ؛
• اهداء خون در حالت عادی عادی ، بدون اضطراب و هیجان.

قوانین ساده هستند ، همه بیمارانی که باید دقیق ترین تعداد ائوزینوفیل ها را پیدا کنند می توانند از آنها پیروی کنند.

اگر یک فرد بالغ دارای ائوزینوفیل بالا باشد ، این به چه معناست؟ در مورد انحراف از هنجار. اگر بیش از 700 ائوزینوفیل در 1 میلی لیتر خون وجود داشته باشد (در فرم تجزیه و تحلیل به عنوان 7 * 10 تا درجه 9 g / l نشان داده می شود) ، این مقدار بیش از حد طبیعی است.

همانطور که با افزایش تعداد ائوزینوفیل ها نشان داده می شود

با وجود محتوای بالای سلول های E ، پزشکان این وضعیت را به عنوان ائوزینوفیلی طبقه بندی می کنند. در ICD-10 ، تحت کد D72.1 ، که شامل یک بیماری ارثی آلرژیک است ، پنهان شده است.

درجات زیر ائوزینوفیلی مشخص می شود:

• ضعیف ، با افزایش عملکرد 10 ؛
• به طور متوسط ، با جهش در شاخص ها 10-15؛ ؛
• شدید ، با افزایش سطح بیش از 15.

افزایش جدی میزان ائوزینوفیل ها در بزرگسالان نشان می دهد که بافت ها و سلول ها کمبود اکسیژن را احساس می کنند ، اندام ها عملکرد خود را متوقف می کنند. هنگامی که نتیجه آزمایش خون میزان قابل توجهی از سلول های E را در بزرگسال نشان می دهد ، تجزیه و تحلیل دوم انجام می شود ، پس از آن تشخیص به صورت فردی تجویز می شود:

• تجزیه و تحلیل عمومی ادرار ؛
• تجزیه و تحلیل عمومی مدفوع ؛
• بررسی مدفوع برای وجود هلمینت ؛
• سونوگرافی اندام های داخلی ؛
• تست آلرژی

پزشک بر اساس شکایات بیمار ، مشکوک بودن وی به وجود بیماریهای پنهان ، محتوای دقیق مطالعات اضافی را تعیین می کند. علائم ABS سلولهای E نشان می دهد که امکان شمارش آنها به روش خاصی وجود دارد: تعداد همه لکوسیتها در درصد ائوزینوفیلها ضرب می شود.

افزایش ائوزینوفیل های ABS در یک بزرگسال نشان دهنده وجود حساسیت ها با علل مختلف است:

1. دارویی باید در گفتگو با بیمار باشید تا دریابید که اخیراً چه داروهایی مصرف کرده است ، آیا در این زمینه شکایتی دارد یا خیر.
2. حساسیت های واکنشی ، که می تواند ناشی از تب یونجه ، کهیر ، ادم کوینک باشد.
3. رینیت آلرژیک.
4. حساسیت های پوستی به شکل اگزما ، درماتیت آتوپیک ، پمفیگوس.
5. عفونت بدن با انگل هایی مانند آمیب ، کلامیدیا ، توکسوپلاسما.
6. ضایعه هلمینتیک بدن.
7. آلرژی در بیماری های سیستمیک لوپوس اریتماتوز ، آرتریت ، پری آرتریت ندوزا.
8. عارضه آلرژیک بیماریهای عفونی مانند سفلیس ، سل.
9. آسیب ریه آلرژیک در آسم ، پلوریت ، آلوئولیت ، هیستوسیتوز.

غلظت سلولهای E با بیماریهای انکولوژیکی خون ، با ضایعات دستگاه گوارش ، که با ورم معده ، کولیت ظاهر می شود ، افزایش می یابد.ایجاد نئوپلاسم های بدخیم بر روی بافت های اندام های داخلی نیز منجر به میزان بالایی از ائوزینوفیل ها می شود.

درمانگر هنگام تأیید شبهات خود ، بیمار را به مشورت با متخصص آلرژی ارجاع می دهد ، که به تشخیص خود می تواند یک معاینه اضافی را تجویز کند:

• برای تأیید رینیت آلرژیک ، سواب از گلو و بینی گرفته می شود.
• آزمایشات تحریک کننده ، اسپیرومتری برای تأیید آسم انجام می شود.
• در هر شرایطی ، آلرژن ها در سرم خون تعیین می شوند.

اگر ریه ها آسیب دیده باشند ، با اشعه ایکس تأیید شده است ، بیمار با پزشک متخصص ریه مشورت می کند. در صورت تشخیص تهاجم هلمینتیک ، مشورت با متخصص بیماری های عفونی ، انگل شناس مورد نیاز است. تنها پس از کاملترین معاینه ، طبق نتایج آن ، پزشکان به طور کلی درمان بیماری شناسایی شده را تجویز می کنند.

درمان افزایش ائوزینوفیل ها در بزرگسالان از انتخاب مسیر برای درمان بیماری زمینه ای صحبت می کند ، زیرا خود سلول های E با روش های پزشکی قابل اصلاح نیستند. تنها با درمان آسیب شناسی شناسایی شده می توان تعداد آنها را کاهش داد.

در طول درمان ، آزمایشات کنترل برای بررسی انتخاب صحیح داروها ، دوره عادی درمان انجام می شود. پزشکان تمام داده های دریافتی را با هنجارهای نشان داده شده در جداول بررسی می کنند.

جدول هنجار ائوزینوفیل ها در بزرگسالان

سن انسان	میزان ائوزینوفیل ها	درصد کل تعداد لکوسیت ها	شاخص مطلق
	در فرمول لکوسیت	حداکثر 5	0.02 - 0.5 * 10 ^ 9 / L
	در رینوسیتوگرام	تا 7 درصد	محاسبه نشده است
15 تا 20 سال		1 تا 5 درصد	0-0 ، 45 - x10⁹ / لیتر
بعد از 21 سال		1 تا 5 درصد	0-0 ، 47 - x10⁹ / لیتر

جدول محتوای ائوزینوفیل ها در لکوگرام کل در بزرگسالان

گروه سلولها	اشتراک گذاری،٪	شاخص مطلق ، 10⁹ / l
نوتروفیل های میله ای	1‒6	0, 04‒0, 3
تقسیم بندی شده	48‒75	2, 0‒5, 5
ائوزینوفیل ها	0, 5‒5	0, 02‒0, 3
بازوفیل ها	0‒1	0, 0‒0, 065
لنفوسیت ها	19‒37	1, 2‒3, 0
مونوسیت ها	3‒11	0, 09‒0, 6

تعداد ائوزینوفیل ها در بزرگسالان به دلیل سطح ناسازگار کورتیکواستروئیدها ، هورمون های سنتز شده توسط غدد فوق کلیوی ، در طول روز در نوسان است. بالاترین شاخص لکوسیت های ائوزینوفیلی در شب ، نزدیک به زمان صبح تعیین می شود ، در طول روز ، محتوای سلول های E در خون کاهش می یابد.

در بزرگسالان ، میزان طبیعی 500 eose / μl است. افزایش داده ها به 5000 eose / μL ، اگر 2-3 ماه پایدار باشد ، نشان دهنده ایجاد سندرم هیپرئوزینوفیلیک است. وقتی در بزرگسالان بازوفیل ها همزمان با ائوزینوفیل ها افزایش می یابند ، این به چه معناست؟ فقط در مورد ایجاد یک واکنش آلرژیک حاد.

درمان آسیب شناسی هایی که باعث افزایش ائوزینوفیل ها می شوند

تمایل ارثی برای افزایش غلظت ائوزینوفیل ها وجود دارد. با بررسی همه اعضای خانواده مشخص می شود. با ائوزینوفیلی خانوادگی ، شاخص ها به طور همزمان در چندین عضو خانواده افزایش می یابد ، اما باید توجه داشت که این وضعیت به سلامتی آنها آسیب نمی رساند. برای آنها ، محتوای ائوزینوفیل ها در محدوده 8-9 normal طبیعی است.

هنجارهای غلظت سلول های E در بزرگسالان در صنایع خطرناک در صورت کار با مواد حاوی گوگرد یا در صنعت لاستیک افزایش می یابد. محتوای بالایی از سلول های E در معتادان به مواد مخدر وجود دارد.

اما عمده درصد بیماریهایی که باعث افزایش ائوزینوفیل می شوند خطرات سلامتی هستند:

1. بیماریهای علت اتوایمیون. آنها با علائم زیر مشخص می شوند: ظاهر کم خونی ، افزایش اندازه کبد ، طحال ، کاهش سریع وزن ، تب ، التهاب عروق ، اختلال در عملکرد قلب ، درد مفاصل ، ضعف عمومی.
2. تهاجم انگلی: گره های لنفاوی افزایش یافته و آسیب می بینند ، کبد بزرگ می شود ، درد در عضلات و مفاصل ظاهر می شود ، سرفه ای شبیه به آسم ، در ناحیه قفسه سینه درد می کند ، تنفس سنگین می شود ، نبض در برابر فشار خون پایین تند می شود ، بثورات پوستی ظاهر می شود
3. بیماریهای پوستی ، از جمله بیماریهای آلرژیک: بثورات ، زخم.
4. بیماریهای دستگاه گوارش ، که در یبوست ، تهوع تا استفراغ ، در بریدگی در سراسر شکم ظاهر می شود.
5. بیماریهای خون با علت عفونی ، با سرفه ، تنگی نفس ظاهر می شود.
6. تهاجم هلمینتیک.

هنگام تعیین بیماری که باعث افزایش ائوزینوفیل ها شده است ، پزشک درمان هدفمند را تجویز می کند. وظیفه آن درمان التهاب در اندام های داخلی و از بین بردن فرد از انگل است. وجود تهاجم هلمینتیک با افزایش همزمان ائوزینوفیل ها و مونوسیت ها در بزرگسالان نشان داده می شود ، این به پزشک می گوید که درمان ضد انگلی مورد نیاز است.