تحصیلات عالیه؟ ارزششو داره؟

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

من هرگز به معنای واقعی کلمه دانشجو نبوده ام. من یک دانشجو به معنای معمول این کلمه بودم - برای بسیاری ، به استثناهای کمیاب. من نمی خواهم به کسی توهین کنم ، اما با توجه به تجربه خودم از تحصیل در آکادمی کشاورزی ، یک دانشجوی کمیاب واقعاً دانش آموز بود ، به عنوان مثال. در تمام کلاسها شرکت کرد ، تکالیف خود را انجام داد و با وجدان برای همه امتحانات آماده شد ، حتی بدون پذیرش افکار -"

ویراستاران به من دستور دادند که بفهمم آیا ارزش ثبت نام در دانشگاه را دارد یا خیر ، در کدام بخش است و آیا ارزش دارد "از سر راه بروی" دانشجو به معنای واقعی کلمه. برای شروع ، من تصمیم گرفتم با توجه به مصاحبه با ده ها نفر از آشنایان در این زمینه ، بفهمم مردم بر چه اساسی دانشگاه انتخاب می کنند. بنابراین ، موارد زیر معلوم شد:

آ) رویای تبدیل شدن به "کسی" از دوران کودکی آنقدر قوی است که پس از فارغ التحصیلی از مدرسه ، وارد دانشگاه با همان مشخصات می شوید. البته ، چنین میل شدیدی احترام را به دنبال دارد و خوب است اگر همه کارها "هدر نرود" و شما آن را انجام دهید. اما حماسه به تازگی آغاز شده است ، و پنج سال کامل مطالعه در پیش است و احتمال ناامیدی هنوز زیاد است!

خروجی: بدون گوش دادن به توصیه های حداقل والدین ، افرادی که از نظر تجربه عاقل هستند ، پیش نروید و به حرفه آینده خود از منشور وجود آینده خود نگاه نکنید. آیا در حرفه رویایی خود شغلی پیدا خواهید کرد ، چقدر درآمد خواهید داشت و غیره و غیره.

ب) آیا شما به طور تصادفی در کلاس خاصی در دانشگاه خاصی شرکت کرده اید یا نه. اگر امتحانات نهایی را با موفقیت پشت سر بگذارید ، به طور خودکار ثبت نام می کنید و بدون هیچ گونه استرس دانشجو می شوید.

خروجی: اگر نسبت به اینکه چه کسی خواهید شد بی تفاوت باشید ، یعنی مهم نیست که چه چیزی را به پایان برسانید ، کلاس ویژه "گرم ترین" مکان برای شما است. اما حتی در اینجا ارزش فکر کردن را دارد: فردی که نمی داند کدام طرف قلبش قرار دارد بعید است پزشک خوبی شود و در واقع بعید است که یکی شود!

V) والدین دانشگاه را انتخاب کردند و شما مقاومت نمی کنید ، یا به این دلیل که اهمیتی نمی دهید ، یا به این دلیل که درک می کنید به جز این موسسه آموزشی نمی توانید به جایی برسید.

خروجی: مقاومت نکنید - در نهایت والدین شما برای شما آرزوی بدی نخواهند کرد - پنج سال پیش رو دارید تا فکر کنید و در صورت وجود ، به جای دیگری منتقل شوید.

ز) مدال طلا در دستان شماست. هر دانشگاهی با آغوش باز از شما استقبال می کند.

خروجی: این البته عالی است! اما برخی از "BUTs" نیز در اینجا وجود دارد. بسیاری نیز مانند شما وجود دارند و همچنین فرصتی برای "پرواز از طریق" وجود دارد. به قلب ، صدای درونی خود گوش دهید ، در غیر این صورت خدا می داند که چه چیزی را متمرکز می کند و روی یک چیز متمرکز می شود - دقیقاً به آنچه شما نیاز دارید ، البته ، این امر تلاش برای ورود همزمان به چندین موسسه آموزشی را منتفی نمی کند.

د) شما راه پدر و مادر خود را دنبال می کنید. به عنوان مثال: پدر شما یک دیپلمات است و شما قدم های خود را به سمت MGIMO هدایت می کنید - عالی!

خروجی: همه چیز درباره والدین شماست. با دقت فکر کنید که همان پدر در واکنش به این واقعیت که شما نمی توانید حرفه خیره کننده خود را تکرار کنید ، واکنش نشان می دهد و رئیس جمهور ایالات متحده هرگز دست شما را نمی فشارد. با این حال ، در موارد شدید ، یک آموزش عالی دوم وجود دارد ، به عنوان مثال - مدرسه عالی کارگران کنسولی ، که می توانید پس از هرگونه تحصیلات عالی وارد شوید (در صورت تمایل ، می توانید "دو پرنده را با یک سنگ بکشید")

بعد از اینکه تصمیم گرفتید کجا وارد شوید ، باید در مورد نوع تحصیل تصمیم بگیرید-تمام وقت یا پاره وقت …

در طی یک نظرسنجی از دانش آموزان سابق و فعلی ، من نگرش منفی نسبت به آموزش نامه نگاری مشاهده کردم ، آنها می گویند چیزی برای یادگیری وجود ندارد ، اما تنها برای از دست دادن 6 سال وجود دارد. اکنون وقت آن است که داستان خود را بیان کنید. البته ، من رویاها و برنامه هایی داشتم که بدانم چه می شوم ، اما آنها با چنان سرعتی تغییر کردند (فکر می کنم بسیاری مرا درک خواهند کرد) که وقت نکردم در آرزوی خود ریشه دوانده باشم.

یک تابستان ، در پایان تعطیلات ، مادرم گفت: "فردا در کلاس خاصی به امتحان می روید." من مقاومت کردم … داخلی و رفتم "چقدر ناز". پس از فارغ التحصیلی ، وارد آکادمی کشاورزی شدم ، اما پس از دو سال تحصیل ، با وحشت متوجه شدم که با تمام وجود از این مکان متنفرم و به بخش نامه نگاری منتقل شدم. حالا فهمیدم ، اگر آن زمان جرات انجام این کار را نداشتم ، امروز امروز آن چیزی نبودم که امروز هستم!

آن ها من می خواهم بگویم که من شروع به "ضرب و شتم" نمی کنم و مادرم شغلی برای من پیدا نمی کند که به کار زندگی من تبدیل شده باشد.در اینجا ، البته ، گزینه ها امکان پذیر است ، اما نتیجه گیری یکی است: اگر مطالعه با کار مورد علاقه و مهمتر از همه امیدوار کننده شما تداخل داشته باشد ، تحصیل خود را رها نکنید ، بلکه به بخش مکاتبات منتقل شوید. و در آنجا می توانید "چیزی" را بیاموزید و با رتبه عالی فارغ التحصیل شوید!

س Anotherال دیگری که از حضار پرسیدم: "آیا شما باید خوب درس بخوانید؟ یا این مهم نیست ، زیرا نمرات دیپلم" قرعه کشی "نمی کند. تقریباً همه به یک نتیجه رسیدند: کسانی که در چهار و پنج درس خوانده بودند ، و کسانی که در این مورد "زحمت" نگرفتند ، تصمیم گرفتند که بهتر است خوب درس بخوانند تا بد یا "به هیچ وجه". تقریباً هر دانش آموز سابق حداقل یکبار ، اما پشیمان بود که او ضعیف درس خوانده است ، یا نه به همان اندازه که می تواند هنگامی که می خواهید دوباره آن را آزاد کنید ، این را به خاطر بسپارید.

و آخرین س myال من ، "آیا اصلا ارزش این را دارد که به دانشگاه بروم؟" باعث وحدت وحشتناک بین همه شد: ارزش ورود به دانشگاه را دارد! هرچه دوست دارید بگویید ، اما افرادی که دیپلم در جیب دارند بسیار راحت تر از بدون آن هستند! به عنوان مثال ، والدین دوست پسرتان اگر بدانند که شما یک دانش آموز هستید ، شما را بیشتر دوست خواهند داشت ، به خصوص اگر دوست شما نیز در موسسه تحصیل می کند ، به عنوان مثال. "تو برای او یک مسابقه هستی"! هنگام درخواست شغل ، اگر دارای مدرک دیپلم باشید احترام و علاقه بیشتری را برانگیخته خواهید کرد تا بدون آن. می توانید به طور نامحدود ادامه دهید.

خروجی: بی دلیل نبود که تحصیلات عالی را دریافت کردم ، بیهوده نبود که تجربه خود را به اشتراک گذاشتم ، بیهوده نبود که دو ساعت در "کامپیوتر" نشستم و سعی کردم همه موارد بالا را "بیرون بکشم" روی کاغذ به زبان ادبی ، اما نه به زبان "دانشجویی"!

راشل هانتر