تزریق شکم با ویروس کرونا و علت تجویز آنها

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

برخی از بیماران که با تشخیص عفونت کرونا در بیمارستان بستری شده اند می گویند تزریق شکم انجام شده است. بیایید دریابیم که چرا چنین روشی ضروری است و چه چیزی به آن می دهد.

مشکلات انعقاد خون در COVID-19

مطالعات نشان می دهد که اختلالات انعقاد خون ، به ویژه در عروق ریوی ، می تواند با عفونت کروناویروس همراه باشد و به روند شدید COVID-19 کمک کند. علاوه بر این ، افزایش سطح D-dimer خون با پیش آگهی نامناسب در بیماران مبتلا به کروناویروس همراه است.

D-dimers یک محصول تجزیه لخته خون است و افزایش سطح آنها نشان دهنده وجود ترومبوز وریدی است.

نتایج کالبد شکافی بیمارانی که بر اثر COVID-19 فوت کرده اند ، وجود نقاط انعقادی داخل عروقی در عروق کوچک ریه و نکروز همزمان بافت را نشان می دهد. داده های بیشتر و بیشتر همچنین نشان می دهد که در موارد پیچیده ، خطر ترومبوز وریدی و آمبولی ریه افزایش می یابد ، که به طور قابل توجهی احتمال مرگ را افزایش می دهد.

بیماران مبتلا به COVID-19 همچنین حملات قلبی و سکته های مرتبط با لخته شدن خون را تجربه می کنند. بنابراین ، داروهای ضد انعقاد برای بیماران مبتلا به کروناویروس که در خطر تشکیل ترومبوز هستند ضروری است. این داروها از بروز عوارض در سیستم گردش خون جلوگیری مثر می کنند.

داروهای ضد انعقاد خون چیست؟

عوامل زیادی مسئول لخته شدن خون و تجزیه لخته ها هستند. هر دو فرایند به طور همزمان اتفاق می افتند ، تعادل ایجاد می شود که جریان خون آزاد را تضمین می کند و در عین حال خونریزی را در صورت آسیب به رگ متوقف می کند. به این فرآیند هموستاز گفته می شود. همچنین چندین گروه ضد انعقاد وجود دارد که از نظر مکانیسم عمل متفاوت است.

این شامل:

• هپارین یک ضد انعقاد طبیعی است که در کبد تولید می شود ، به صورت زیر جلدی یا داخل وریدی تجویز می شود ، اگرچه ژل هایی برای استفاده روی پوست وجود دارد.
• مهار کننده های عامل Xa - ریواروکسابان ، آپیکسانبان ، ادوکسابان (با نام Xarelto ، Eliquis فروخته می شود) ؛
• آنتاگونیست های ویتامین K - اسنوکومارول و وارفارین ، آنها مانع از تولید عوامل مهم انعقادی در کبد می شوند.
• مهارکننده های مستقیم ترومبین - دابیگاتران (پراداکسا).

با ویروس کرونا ، بنا به تشخیص متخصصان ، داروهای مختلفی که به عنوان ضد انعقاد طبقه بندی می شوند ، تجویز می شود.

تزریق ضد انعقاد به شکم

تزریق ضد انعقاد با کاهش انعقاد خون به جلوگیری از ترومبوآمبولی وریدی در کروناویروس کمک می کند. این آسیب شناسی با ترومبوز ورید عمقی پاها یا بازوها یا آمبولی حاد ریوی تهدید کننده زندگی آشکار می شود.

این داروها به عنوان تزریق زیر جلدی مورد استفاده قرار می گیرند. تزریقات رقیق کننده خون شامل هپارین و مشتقات آن است. از هپارین های با وزن مولکولی پایین نیز می توان استفاده کرد ، به عنوان مثال ، Lovenox ، Fragmin ، Fraxiparin ، Neoparin. اینها داروهای تجویزی هستند.

هپارین های بدون تراکم عمدتا با تزریق داخل وریدی استفاده می شوند.

برای انتخاب دوز صحیح دارو ، APTT (زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال شده) را در پلاسمای خون بعد از افزودن معرف کائولین-سفالین و محلول کلرید کلسیم به آن اندازه گیری کنید. در نهایت ، هدف آن دستیابی به شاخص در سطح 1 ، 5-2 ، 5 است.

هپارین های با وزن مولکولی پایین انتخابی هستند و آنها را ایمن تر و مناسب تر برای خود درمانی توسط بیماران می کند. در این مورد ، نیازی به بررسی نشانگر APTT نیست. علاوه بر این ، آنها بیشتر عمر می کنند ، بنابراین تزریق آنها 1-2 بار در روز کافی است.

جالب هست! واکسیناسیون علیه کروناویروس در دیابت شیرین

تزریق ضد انعقاد - علائم استفاده در کروناویروس

هپارین ها در صورت نیاز به درمان فوری ضد انعقاد ، داروهای انتخابی هستند. آنها برای پیشگیری و درمان ترومبوآمبولی وریدی و درمان ترومبوز وریدی به عنوان عوارض احتمالی ویروس کرونا استفاده می شوند. علاوه بر این ، تزریق هپارین بدون تراکم نیز برای درمان اولیه افراد مبتلا به سکته قلبی حاد یا آمبولی حاد ریوی استفاده می شود.

بیماران در مورد نیاز به تزریق داروهای ضد انعقاد شک زیادی دارند. بسیاری از آنها نمی فهمند که چرا تزریق به طور خاص در شکم تجویز می شود و نه در برخی دیگر.

مشکلات گردش خون در بین افرادی که به دلیل کروناویروس یا پس از ترخیص از بخش در بیمارستان بستری هستند ، بسیار رایج است. در برخی موارد ، خطر چنین عارضه ای می تواند تا 80 باشد. مشکل این است که با کروناویروس ، این بیماری در ابتدا بدون علائم از بین می رود و ناگهان ممکن است آمبولی ریوی تهدید کننده زندگی ظاهر شود.

استفاده از داروهای ضد انعقاد از طریق تزریق در شکم با کروناویروس خطر عوارض را در بیماران به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. علاوه بر تزریق ، بسیج زود هنگام بیماران در بستر ، فیزیوتراپی و هیدراتاسیون مناسب بسیار مهم است.

از داروهای ضد انعقاد خوراکی نیز استفاده می شود ، اما در مورد آنها انتخاب دوز مناسب و به دست آوردن اثر درمانی بیشتر طول می کشد. استفاده از هپارین برای پیشگیری در صورت عدم وجود موارد منع مصرف برای افراد دارای عوامل خطر توصیه می شود:

• با چاقی قابل توجه ؛
• در دوران پیری ؛
• در صورت وجود ترومبوآمبولی وریدی در گذشته ؛
• با بی حرکتی طولانی مدت ، به عنوان مثال ، پس از شکستگی روی گچ یا در طول سفرهای طولانی در حالت نشسته ؛
• با سکته مغزی منجر به پارسیس ؛
• با پنومونی ؛
• در مورد ترومبوفیلی و سندرم آنتی فسفولیپید.

بیشتر تزریقات در ناحیه شکم انجام می شود ، اما می توانید از آنها در ران یا شانه نیز استفاده کنید. پزشک معالج انتخاب می کند که کدام دارو باید برای بیمار تجویز شود.

عواقب

1. تزریق داروهای ضد انعقاد برای کروناویروس به شکم برای جلوگیری از عوارض لخته شدن خون ضروری است.
2. تصمیم گیری در مورد قرار ملاقات با کادر پزشکی و همچنین انتخاب داروی مناسب باقی می ماند.
3. تقریباً همیشه ، چنین روش هایی برای افرادی که در معرض خطر هستند تجویز می شود. به عنوان مثال ، این افراد دارای سابقه ترومبوآمبولی وریدی و سایر عوارض هستند.