واکسیناسیون علیه عفونت مننژوکوک برای کودکان و بزرگسالان

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

مننژیت یک بیماری عفونی حاد و سریع در حال توسعه است که می تواند عوارض جدی ایجاد کند که با زندگی سازگار نیست. تنها با مراجعه به موقع به پزشک یا واکسیناسیون علیه عفونت مننگوکوک می توان یک فرد را نجات داد.

در مورد عفونت

مننژیت یک بیماری التهابی مغز و نخاع است که توسط باکتری Neisseria meningitidis ایجاد می شود. کودکان بیشتر مستعد این آسیب شناسی هستند ، اما در بزرگسالان نیز رخ می دهد. بیشترین خطر در کودکان زیر 2 سال و نوجوانان مشاهده می شود.

مننژیت توسط قطرات هوا منتقل می شود. وقتی باکتری وارد بدن می شود ، خیلی سریع همراه با جریان خون حرکت می کند و روی پوشش مغز تأثیر می گذارد ، که به نوبه خود علت مرگ می شود. بنابراین ، کارشناسان توصیه می کنند که یک کودک در برابر عفونت مننگوکوک واکسینه شود ، با وجود این واقعیت که در لیست موارد اجباری قرار نگرفته است.

شدیدترین عفونت ها شامل مننژوکوکسمی و مننژیت است. خطر اصلی بیماری توسعه سریع و مشکلات تشخیص در ابتدای عفونت است. پس از عفونت ، بیمار هیچ علائمی جز تب بالا ندارد.

با آسیب دیدن بدن ، علائم زیر ظاهر می شود:

• افزایش حساسیت به نور ؛
• تنش در عضلات گردن ، به همین دلیل نمی توان سر را به جلو کج کرد.
• حالت تهوع؛
• سردرد غیرقابل تحمل ؛
• تب.

جالب هست! چرا می خواهید دائما بخوابید و در این مورد چکار کنید

مشخصه اصلی مننژیت بثورات پوستی است که در صورت فشار دادن با هر شیء شفاف محو نمی شود.

چه کسی به واکسن نیاز دارد

عفونت به ویژه در دوران کودکی (2-3 سال) خطرناک است ، زیرا سیستم ایمنی هنوز به طور کامل شکل نگرفته است. کودکان مبتلا به آسیب های زیر نیز در معرض خطر بیشتری هستند:

• هرگونه ناهنجاری مادرزادی ؛
• بیماریهای شدید جسمی ؛
• نقص ایمنی

از آنجا که واکسیناسیون علیه عفونت مننگوکوک در برنامه ملی واکسیناسیون گنجانده نشده است ، با توصیه پزشک یا در صورت مشاهده شیوع جمعی بیماری انجام می شود.

توصیه می شود در موارد زیر کودکان را علیه مننژیت واکسینه کنید:

• با ایمنی ضعیف ؛
• قبل از رفتن به تعطیلات به کشورهای دیگر یا مناطق (به ویژه اگر شیوع عفونت در آنجا ثبت شده باشد) ؛
• هنگام بازدید از گروه های کودکان

والدین اغلب می پرسند فرزندانشان در چه سنی علیه مننژیت واکسینه می شوند. متخصصان واکسیناسیون کودک تا 2-3 سال را توصیه می کنند.

موارد منع مصرف

واکسیناسیون علیه عفونت مننگوکوک در صورت واکنشهای آلرژیک شدید به اجزای واکسن یا در صورت عدم تحمل فردی کاملاً ممنوع است.

واکسیناسیون در موارد زیر ضروری است:

• مشکلات گوارشی (یبوست ، اسهال و غیره) ؛
• ARVI ؛
• شرایط عفونی حاد ؛
• آسیب شناسی های مزمن در مرحله تشدید.

واکسیناسیون علیه مننژیت فقط 2 هفته پس از عادی شدن وضعیت ممکن است.

انواع واکسن

در حال حاضر 3 نوع واکسن وجود دارد: مزدوج ، پروتئین و پلی ساکارید. هر یک از آنها در 9 مورد از 10 مورد اثربخشی عالی را نشان می دهد.

ملحق شده است

اصل عملکرد این نوع واکسن ها مشابه پلی ساکارید است. آنها به طور موثری با توسعه مننژیت ناشی از باکتری های 4 سروتیپ مقابله می کنند: W135 ، Y ، C ، A.

واکسن های مزدوج قادر به ایجاد یک سد به اندازه کافی پایدار در برابر نفوذ باکتری ها هستند. آنها برای واکسیناسیون از 2 ماهگی مناسب هستند. اثر محافظتی 10 سال طول می کشد.

3 دارو از این گروه از واکسن ها با علائم و رژیم مصرف متفاوت وجود دارد. این شامل:

• منوئو برای کودکان از 2 سال و بزرگسالان. هر 5 سال یکبار معرفی می شود.
• نیمنریکس علائم استفاده - از 1 سال. طبق همان داروی قبلی تجویز می شود.
• NeisVac-C. مناسب فقط از 1 سویه - C. دوبار با فاصله 2 ماه ، از دو ماهگی تا 1 سالگی ، و از سنین بالاتر - 1 بار معرفی می شود.
• مناکترا دوبار از سن 9 ماهگی با فاصله 3 ماه معرفی می شود. واکسیناسیون مجدد یکبار در دو سالگی انجام می شود.

واکسن های مزدوج فقط در اروپا ، ایالات متحده و کانادا موجود است.

پروتئین

واکسن های این نوع در برابر عفونت مننژوکوکی سروتیپ B. م areثر هستند. آنها به ایمنی پایدار در برابر عفونت کمک می کنند.

نحوه تجویز واکسن های پروتئینی به شرح زیر است:

• از 2 تا 5 ماه - سه بار با فاصله 30 روز ، سپس 1 دوز دیگر در 12-23 ماه ؛
• از 6 تا 11 ماه - دو بار با فاصله 2 ماه و دوباره تا دو سالگی ؛
• از 12 تا 23 ماه - دو بار با فاصله 2 ماه ، سپس 1-2 سال پس از اولین تزریق دارو ؛
• از 2 تا 11 سال - دو بار با فاصله بیش از 2 ماه ؛
• از 11 سالگی - دو بار با فاصله بیش از 1 ماه.

جالب هست! چرا قفسه سینه در زنان و مردان درد می کند

در حال حاضر ، تنها 2 آماده سازی از گروه پروتئین وجود دارد - Bexsero و MenB. تجویز آنها در دوران نوزادی توصیه می شود.

پلی ساکارید

واکسن های این نوع به ایجاد ایمنی پایدار برای تقریباً همه سروتیپ های عفونت مننژوکوک ، به جز B. در حال حاضر ، 3 نوع دارو در این گروه وجود دارد:

• چهار ظرفیتی (از سروتیپ های W135 ، Y ، C ، A) ؛
• سه ظرفیتی (W135، C، A) ؛
• دو ظرفیتی (A ، C).

محبوب ترین داروهای پلی ساکارید برای واکسیناسیون مننژیت عبارتند از:

• مناکترا (از 2 تا 55 سال) ؛
• Mentsevax ACWY (2 سال مسن تر) ؛
• مننگو A + C ؛
• واکسن منیزوکوک پلی ساکارید A + C ؛
• پلی ساکارید خشک A

هر یک از واکسن ها در دوران کودکی حدود 2 سال ، در بزرگسالان - 3-5 سال م effectiveثر است. متخصصان توصیه می کنند که هر 3 سال یکبار واکسن بزنید.

واکنش های احتمالی

اغلب واکسن مننگوکوک در هر سنی به خوبی تحمل می شود. در برخی موارد ، عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که خود به خود در عرض 2 روز ناپدید می شوند. این شامل:

• بثورات کوچک ، قرمزی ، تورم در محل تزریق ؛
• دردهای عضلانی؛
• خواب آلودگی ؛
• تب؛
• لرز ؛
• افزایش جزئی در دمای بدن (بیش از 37 ، 5 درجه).

اگر علائم پس از 2 روز ادامه یافت ، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

بسته به دارو ، هزینه واکسیناسیون علیه عفونت مننگوکوک از 3700 روبل شروع می شود.

عواقب

واکسیناسیون علیه مننژیت اختیاری است و بخشی از برنامه ملی ایمن سازی نیست. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که این عفونت کشنده است ، بنابراین متخصصان توصیه می کنند که والدین حتماً فرزندان خود را در برابر همه انواع بیماری واکسینه کنند.