پرورش و مراقبت از عنبیه در فضای باز

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

این گل ، که از الهه رنگین کمان زنبق نامگذاری شده است ، قرن ها پیش گل پیشرو در لیست باغ های محبوب باغ بوده است. منحنی های عجیب و غریب جوانه ، یک پالت فوق العاده گسترده از سایه ها ، پرورش دهندگان بی تفاوت را رها نمی کند ، آنها را به ایجاد انواع جدید و جدید ترغیب می کند.

آیا تصمیم گرفته اید که باغ جلویی خود را با کاشت زنبق در فضای باز تزئین کنید؟ این کار را جسورانه انجام دهید - مراقبت از آنها زمان و تلاش زیادی نخواهد برد.

تفاوت گونه ها

در میان انواع و اقسام این رنگهای رنگین کمان ، چندین گروه اصلی خودنمایی می کنند. پس از بررسی آنها ، می توانید گزینه گیاهی را برای نسخه خود از شرایط انتخاب کنید. قوانین کاشت و مراقبت از عنبیه در زمین باز ، قبل از هر چیز ، به نوع قسمت زیرزمینی بستگی دارد: ریزوم یا پیاز.

اکثر گونه های عنبیه مواد مغذی خود را از طریق ریشه های ضخیم خود دریافت می کنند. هیبریدهای هلندی توسط لامپ ها تکثیر می شوند.

بنابراین ، کمی در مورد تفاوت گونه ها:

1. ریش دار - این دقیقاً بیشترین و رایج ترین گروه است ، با رنگها و رنگهای تک رنگ یا کرو رنگ. این گونه های زنبق مرزی ، متوسط ، بلند هستند. آنها عاشق فرود روی بالش شن هستند.
2. سیبری - بی تکلف ترین مراقبت ، مقاوم در برابر سرما ، عملاً بیمار نمی شوند. علاوه بر این ، کاشت این گیاهان می تواند خاک را کاملاً از باکتریوز پاک کند. تنها یک اشکال وجود دارد - عدم وجود بوی کامل گل.
3. ژاپنی ها از نظر ظاهری شبیه ارکیده هستند. آنها در ظاهر برازنده خود بسیار غیر معمول هستند ، مراقبت از آنها چقدر دمدمی مزاج است. آنها زمستان را بسیار بد تحمل می کنند ، اغلب آنها برای زمستان در ظروف خشک ذخیره می شوند یا با یک فیلم ضد آب پوشانده می شوند.
4. مرداب - در تضاد کامل با ژاپنی ، سرسخت ترین. آنها یک نیاز دارند - رطوبت زیاد. گل زنبق اغلب برای تزئین حوضچه های خانه کاشته می شود.
5. Xiphylum ، که بیشتر برای دسته گل استفاده می شود ، ترکیبی از پیاز عنبیه است که توسط پرورش دهندگان هلندی پرورش داده شده است. زایفیلوم ها رشد نمی کنند ، نسبتاً مقاوم در زمستان هستند ، اگرچه نمی توانند دمای بسیار پایین را بدون سرپناه تحمل کنند.

ویژگی های کاشت عنبیه

1. انواع ریزوم عنبیه را عمیقاً بکارید ، آنها دوست دارند قسمتی از ریشه در آفتاب گرم شود.
2. ویژگی رشد ریشه ها به گونه ای است که در یک دایره قرار می گیرند.
3. بهترین زمان برای پیوند ریزومها 2 هفته پس از پایان گلدهی است ، اما عنبیه ها هم در بهار و هم در پاییز به خوبی ریشه دار می شوند.
4. انتخاب مکان بستگی به تنوع دارد. زنبق های ریش دار مانند روشنایی متوسط ، برای آنها خوب است که صبح ها در معرض اشعه مستقیم قرار بگیرند. توصیه می شود آنها را در ارتفاعی قرار دهید تا از رکود آب جلوگیری شود.
5. برعکس ، انواع مارش و سیبری ، در تالاب ها احساس خوبی دارند ، سایه جزئی را به خوبی تحمل می کنند.
6. هنگام کاشت زنبق ، خاک به خوبی بارور می شود ، اما بدون استفاده از کود.
7. هنگام کاشت ، آبیاری فراوان چاه ها مهم است ، آبیاری دوم را زودتر از 3 روز بعد انجام دهید.
8. عنبیه های پیازی در پاییز ، سپتامبر یا اوایل اکتبر کاشته می شوند. عمق کاشت 7-8 سانتی متر است ، فاصله بین پیازهای فردی حداقل 15 سانتی متر است. پس از کاشت ، پیازها برای زمستان به خوبی با مالچ پوشانده می شوند و از برگهای خشک افتاده ، خاک اره ، یونجه ، صنوبر برای این کار استفاده می شود. پس از ذوب برف ، با شروع اولین گرمای بهاری ، فراموش نکنید که بوته ها را برای دسترسی به خورشید باز کنید.

آنچه عشق را برمی انگیزد

اگرچه گونه های رایج زنبق برای مراقبت بی اهمیت است ، کاشت این گلها در زمین باز نیاز به آبیاری ، تغذیه ، سست شدن خاک ، حذف علفهای هرز و هرس برای زمستان دارد.

آبیاری

همه گونه های زنبق ، به جز زنبق مردابی ، مقاوم به خشکی هستند.آبیاری آنها فقط در دوره های بسیار خشک ، پس از خشک شدن کامل خاک و در حین پانسمان لازم است. برای اطمینان از استراحت کامل در طول گذار به زمستان ، عنبیه ها از آگوست به طور کامل متوقف می شوند.

پانسمان بالا

اهمیت تغذیه برای "ارکیده های شمالی" این است که تغذیه مناسب نه تنها گلهای شاداب تر را برای گیاه فراهم می کند ، بلکه ساقه قوی و ضخیم شاخک را نیز که از باد شکسته نمی شود ، فراهم می کند. از کودهایی که حاوی فسفر ، نیتروژن و پتاسیم هستند استفاده می شود. به تغذیه این گلها با کود غیرممکن است ، از این پوسیدگی روی ریشه ها ایجاد می شود.

آنچه مهمتر است زمان لقاح است. برای اولین بار در اوایل بهار ، هنگامی که اولین شاخه ها در حال شکل گیری هستند ، حیوانات خانگی خود را تغذیه کنید.

لقاح دوم دو هفته پس از اولین بار ، سومین بار دو هفته پس از پایان گلدهی است. سومین تغذیه آخرین سال و مهمترین است.

اگر در این مدت موفق به باروری عنبیه نشده اید ، نباید بعداً این کار را انجام دهید ، زیرا فراوانی مواد مغذی مانع از آماده شدن گیاه برای خواب زمستانی می شود. در این حالت ، پوسیدگی ریزوم امکان پذیر است.

مراقبت از عنبیه بعد از گلدهی

مراقبت در فضای باز برای کاشت عنبیه با آماده سازی گیاه برای دوره زمستان به پایان می رسد. عنبیه های آراسته به مدت طولانی چشم را خوشحال می کنند ؛ در طول دوره پژمردگی ، ساقه های شاخه ها باید بریده شوند. در آگوست یا اوایل سپتامبر ، هنگامی که قسمتهای بالای برگها شروع به خشک شدن می کنند ، آنها به صورت مخروط بریده می شوند.

در قسمتهای خشک شده گیاه است که بقایای آفات و عوامل بیماری زایی که در تابستان جمع شده اند باقی می مانند ، بنابراین باید سوزانده شوند.

ریزوم های زنبق عاشق نفس کشیدن هستند. برای زمستان با یک لایه متراکم هوموس یا نی پوشیده شده ، آنها شروع به پوسیدگی می کنند. بهترین عایق برای آنها این است که قسمت های نمایان شده را با زمین بپاشند و در فصل برفی ، برف زیادی بریزید.

بیماریها و آفات

به طور کلی ، همه عنبیه ها در برابر عوامل بیماری زای مختلف که گیاهان در معرض آن هستند ، بسیار مقاوم هستند. پیشگیری اصلی از سلامت گل حذف به موقع علف های هرز و معرفی کود است. پوسیدگی نرم و باکتریوز می تواند آن گونه های ریزوم را که هنگام کاشت بسیار عمیق دفن می شوند ، تحت تأثیر قرار دهد. بیشتر ریشه ها باید به خوبی توسط خورشید گرم شوند.

در صورت بروز چنین مزاحمتی ، گیاه پژمرده باید خارج شود ، قسمت آسیب دیده برداشته شود و قسمت باقی مانده با محلول منگنز یا ید درمان شود.

از آفات حشرات ، زنبق ها از کرم های سیمی ، قاشق ، تریپس ، سوسک های برنزی سبز ناراحت می شوند. برای مبارزه با آنها ، گیاه با داروهای قومی یا آماده سازی های ویژه شیمی شیمی درمانی درمان می شود.