نحوه پرورش گل پامچال چند ساله در فضای باز

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

گل پامچال چند ساله یکی از اولین گلهایی است که در بهار شکوفا می شود. کاشت و مراقبت از گل پامچال کار چندان سختی نیست و حتی پرورش دهندگان مبتدی نیز می توانند این کار را انجام دهند. بوته های کوچک و مرتب با سایه های روشن ، متنوع و آبدار متمایز می شوند و می توانند هر تخت گل را به یک اثر هنری واقعی تبدیل کنند.

انواع و اقسام

شما از میزان تنوع پامچال شگفت زده خواهید شد. امروزه 550 گونه وجود دارد و پرورش دهندگان خستگی ناپذیر به توسعه انواع جدید و دورگه ادامه می دهند. برای سیستماتیک کردن این فراوانی ، گلها به بخشهایی تقسیم شدند.

بخش گل پامچال

دارای ساده ترین انواع ، فاقد پلاک پودری:

• گل پامچال دوست داشتنی - بوته ای بیست سانتی متری که توسط برگهای بیضی شکل با دندانهای کوچک در امتداد محیط قاب شده است. گلهای بنفش کوچک تا قطر 2.5 سانتی متر ، در یک گل آذین شبیه به چتر متحد شده اند.
• گل پامچال بی ساقه - برگهای مستطیلی ، ساقه ها در حدود 20 سانتی متر است. گلهای تک زرد یا سفید برفی با گلوی بنفش هستند.
• گل پامچال بالا - صفحات برگ چروکیده ، ساقه تا 30 سانتی متر رشد می کند. گلهای دو سانتی متری با رنگ زرد روشن. انواع صورتی تیره ، اسطوخودوس ، قهوه ای با لبه طلایی وجود دارد.

همین بخش شامل گل پامچال آبخازی ، کوماروا ، پالاس و دیگران است (عکس زیر).

Muscarioides

این 17 گونه را با گل آذین نوک تیز شبیه استوانه متحد می کند. برای عرضهای جغرافیایی ما ، گل پامچال ویالا با گلهای صورتی بنفش و برگهای بزرگ چین دار مناسب تر است.

بخش جولیا

شامل 1 گونه و بسیاری از انواع ترکیبی است که از نظر پالت متفاوت است. گل پامچال جولیا تا 10 سانتی متر رشد می کند. صفحات برگ بیضی شکل ، سبز کم رنگ است. گلهای آمتیست سه سانتی متری با رنگ بنفش یک به یک مرتب شده اند.

دندان دندانه دار

شامل گونه هایی است که گلهای آنها در گل آذین سر جمع می شود. نمایندگان روشن و محبوب:

• گل پامچال دندانه دار - برگها حجیم ، سبز کم رنگ هستند. گلها می توانند سفید ، بنفش بنفش یا آمتیست باشند.
• گل پامچال سرپوشیده - قسمت پایین صفحه برگ سفید به نظر می رسد ، به دلیل شکوفایی شیره ای. گلها شبیه زنگ های ناهموار هستند.

گونه اخیر زمستان را به خوبی تحمل نمی کند.

Auricula

شامل 21 گونه از گیاهان کم رشد است. بسته به نوع لوازم جانبی ، گلها به رنگ توت فرنگی کم رنگ ، بنفش ، بنفش با هسته سفید برفی یا زرد رنگ آمیزی می شوند. همراه با ساقه ها ، آنها را با یک پوشش پودری پوشانده اید (عکس زیر).

Corduroy

این بخش شامل 24 نوع رنگ است که در طرح کلی شبیه قیف است:

• صخره ای - بوته ای 30 سانتی متری که توسط برگهای چروکیده با نوکهای جدا شده قاب شده است. گلها از آوریل تا ژوئن شکوفا می شوند.
• قشر شکل-برگهای بیضی شکل با دندانهایی در اطراف و گل آذین چتر مانند با رنگ قرمز بنفش. از ماه مه تا ژوئن شکوفا می شود.

yandex_ad_1

گل نمدی سیبولد با گلهای صورتی یا بنفش که بخشی از گل آذین چتری شل هستند ، نماینده ای به همان اندازه قابل توجه است.

میلی

این بخش در 90 نوع ارائه شده است. یک پلاک روی ملحفه وجود دارد. گلهای بنفش ، بنفش ، آمتیست ، سایه های زرد و سفید وجود دارد.

کاشت بذر

اگر تصمیم دارید تزیین باغ را با گل پامچال چند ساله تزئین کنید (عکس در مقاله) ، می توانید بذر بکارید. با رعایت تمام قوانین روش ، مطمئن می شوید که مراقبت بیشتر به زمان و تلاش زیادی نیاز ندارد. با این حال ، به یاد داشته باشید که بذرهای برداشت شده با دست خود جوانه زنی خود را در مدت کوتاهی از دست می دهند ، بنابراین ، کاشت باید بلافاصله پس از جمع آوری انجام شود.

بذرهای خریداری شده از انواع متداول برای نهال ها در ماه دسامبر یا ژانویه کاشته می شوند.گل پامچال ترکیبی - در فوریه یا مارس. اما در این مورد ، آماده باشید که از 7 دانه ، فقط 1 جوانه جوانه می زند. برای ناراحت شدن عجله نکنید ، برخی از گونه ها تقریباً 100 جوانه می زنند.

یک راز کوچک وجود دارد که برخی از پرورش دهندگان آن را می دانند. روز قبل از کاشت بذر ، آنها باید در محلول کنسانتره هیومیک خیس شوند. درصد جوانه زنی را افزایش می دهد. از آب آلوئه می توان به عنوان یک محرک زیستی استفاده کرد. دانه ها به مدت 20 دقیقه خیس می شوند ، کمی خشک می شوند و در خاک کاشته می شوند.

اکنون می توانید کاشت را شروع کنید:

• یک جعبه یا ظرف کم عمق تهیه کنید.
• فیلم را در قسمت پایین قرار دهید و سوراخ هایی ایجاد کنید. سوراخ ها اجازه می دهند آب اضافی تخلیه شود.
• ظرف را با مخلوطی از چمن و خاک برگ ، ماسه ، به نسبت 2: 1: 1 پر کنید. همچنین می توانید مخلوط دیگری تهیه کنید. قسمت اول باید شامل مقدار مساوی چمن ، خاک ذخیره و ذغال سنگ نارس باشد. قسمت دوم شامل ماسه ، خزه اسفناج ، ورمیکولیت و پرلیت است. پرورش دهندگان کاملاً "تنبل" باید از بستر گل آماده استفاده کنند.
• برای ضدعفونی کردن خاک ، آن را به مدت یک سوم در فر فر کنید ، سپس آن را با محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم بریزید.
• مرطوب و شل کردن خاک ؛
• بذر را به سطح بکارید می توانید آنها را 1 بار با خلال دندان مصرف کنید. در هر 1 cm2 نباید بیش از 5 دانه وجود داشته باشد. نیازی به دفن آن در زمین ندارید. فقط فشار را به آرامی فشار دهید ؛
• پوشش با پلاستیک ؛
• به مدت 21-30 روز در فریزر با محدوده دمای 10- تا 12- درجه سانتی گراد قرار دهید. یا می توانید دانه ها را از یخبندان به گرم هر 2 ساعت منتقل کنید. 5 بار تکرار کنید. به یاد داشته باشید که برای برخی از گونه ها نیازی به چنین روشی نیست. گل پامچال دندانه دار ، معمولی و بلند بدون آن خوب عمل می کند.
• جعبه را با دانه ها در یک روشنایی خوب اما از نور مستقیم خورشید محافظت کنید ، در محدوده دمای 16 تا 18 درجه سانتیگراد قرار دهید.
• فیلم را سه بار در روز باز کنید تا گیاهان به هوا عادت کنند.
• پس از 14 روز پس از جوانه زنی ، لایه بالایی را می توان به طور کامل حذف کرد.

آماده کنید که نهال ها بسیار کند رشد می کنند. این طبیعت آنهاست. نهال ها را می توان با محلول ضعیف مواد معدنی تغذیه کرد. این روش هر 10 روز یکبار انجام می شود. با رشد نهال ، باید خاک اضافه کنید.

هنگامی که 2-3 برگ روی جوانه ها ظاهر می شود ، باید آنها را در ظرف دیگری فرو ببرید. پیوند به خاک باز تنها زمانی مجاز است که ارتفاع آنها 10-20 سانتی متر باشد. ناامید نشوید ، اما تا این مرحله ممکن است 2-3 سال طول بکشد.

فرود در زمین باز

هنگامی که نهال گل پامچال چند ساله (عکس زیر) برای کاشت و مراقبت بعدی آماده است ، می توان گل را به مکان دائمی فرو برد. این روش باید در اواخر بهار یا پاییز ، در سال دوم زندگی گل انجام شود.

ابتدا باید سایت مناسب را پیدا کنید. لازم است که آن را درختچه ها یا درختان میوه سایه بزنند. گل پامچال خود را در برابر اشعه مستقیم خورشید ظهر محافظت کنید.

خاک باید شل ، سبک ، دارای زهکشی خوب باشد. این گیاه در خاک رس ریشه دار می شود. اما اگر خیلی سنگین است ، توصیه می شود آن را با دو کیلوگرم کود ، 13-15 کیلوگرم ماسه ، خزه اسفناجم خرد شده و ورمیکولیت غنی کنید. تعداد اجزا در هر 1 متر مربع نشان داده شده است.

تخلیه در گودال های از قبل آماده شده و به خوبی مرطوب انجام می شود. ابعاد آنها برابر با کما خاکی با نهال است. فاصله بین شیارها برای انواع بزرگ 20-30 سانتی متر ، برای گونه های کوچک - از 10 تا 15 سانتی متر است. به خاطر داشته باشید که گلهای تزئینی فضای آزاد را تحمل نمی کنند. شما باید فاصله بین بوته ها را محاسبه کنید تا با رشد آنها به هم نزدیک شوند.

گیاهی که از دانه رشد می کند 2-3 سال پس از ظهور جوانه ها ، شما را با گلهای سرسبز خوشحال می کند.

تقسیم بوته

اگر حوصله پرورش گل پامچال چند ساله (از عکس زیر) را ندارید ، آماده شروع کاشت و مراقبت های بعدی هستید ، به این معنی که روش تکثیر با تقسیم بوته برای شما مناسب است. این روش ساده تر و محبوب تر است.

زمان مناسب برای تقسیم بعد از پایان گلدهی است. این فرآیند در چند مرحله انجام می شود:

• گیاه را حفر کنید ، مراقب باشید که به ریزوم ها آسیب نرساند.
• خاک اضافی را بردارید و ریشه ها را با آب بشویید.
• با یک چاقوی تیز خوب ، تعداد شاخه های مورد نیاز را جدا کنید.اگر به مواد کاشت زیادی نیاز دارید ، دلنکی با یک جوانه و چندین ریشه برای کاشت مناسب است. لازم نیست نگران میزان بقا باشید.
• درمان برش ها با زغال سنگ خرد شده ؛
• حفر کنید که به شما اجازه می دهد آزادانه ریشه های گل پامچال را در داخل قرار دهید.
• برای تقویت گل ، پودر استخوان را در پایین بریزید.
• نهال را در سوراخ قرار دهید ؛
• فرورفتگی را با خاک بپوشانید ؛
• به خوبی زیر ریشه بریزید ؛
• برای حفظ رطوبت ، خاک را با ذغال سنگ نارس ، خاک اره یا کاج مالچ کنید.

اگر بوته دارای ریشه های بسیار ضعیف است ، می توان شاخه های زیر بغل را برای تولید مثل برداشت. برگ را با جوانه ، دمبرگ و قطعه ساقه جدا کنید. برگ را به نصف برسانید ، در ظرفی با مخلوط خاک بکارید.

انتقال به مکان روشن بدون نور مستقیم خورشید ، با محدوده دمای 16 تا 18 درجه سانتی گراد. هنگامی که ساقه هایی با 3 برگ از جوانه ها رشد می کنند ، در بهار ، می توانید به مکان دائمی پیوند دهید.

قوانین مراقبت

هنگامی که کاشت گل پامچال چند ساله (عکس در مقاله) با موفقیت به پایان رسید ، می توانید مراقبت از گل را شروع کنید:

• آبیاری هر 7 روز یکبار انجام می شود. در دوره های خشک و گرم - هر سه روز. آب زیر ریشه آورده می شود و سعی می شود به گل و جوانه آسیبی نرساند. اجازه ندهید زمین خشک شود. در پاییز ، نیازی به مرطوب کردن خاک ندارید.
• پس از مرطوب کردن خاک ، باید با دقت شل شود و علف های هرز حذف شود.
• برای جلوگیری از از دست دادن رطوبت ، می توانید یک لایه مالچ را در اطراف بوته ها قرار دهید.
• برای جلوگیری از قلیایی شدن زمین ، 1 بار در 30 روز ، همراه با آبیاری ، یک کلات یا سولفات آهن اضافه می شود.
• هنگامی که اولین برگ ها ظاهر می شوند ، کودهای معدنی پیچیده هر 10 روز استفاده می شود. غلظت باید نصف باشد همانطور که در دستورالعمل نشان داده شده است. این روش تا زمان محو شدن گیاه انجام می شود. شایان ذکر است: مقدار بالای نیتروژن در خاک منجر به این واقعیت می شود که گل پامچال شما سال آینده شکوفا نمی شود. اگرچه با شاخ و برگ زیبا شما را خوشحال خواهد کرد. برای جلوگیری از چنین مزاحمتی ، هر دفعه از پانسمان هایی استفاده کنید که فقط حاوی پتاسیم و فسفر باشد.
• در ماه تابستان گذشته ، باید محلول کودهای پتاسیم-فسفر را برای آماده کردن گل برای زمستان اضافه کنید.
• پس از گلدهی ، لازم است خاک را شل کنید ، علفهای هرز را حذف کرده و گیاه را تا زمستان تنها بگذارید. لازم است صفحات رزت و برگ را حفظ کنید ، که در هوای سرد ریشه ها را می پوشاند. شاخ و برگ سال گذشته فقط در بهار قابل برداشتن است.
• در مناطق سرد ، برای زمستان ، گل پامچال با یک لایه 7-10 سانتی متری نی ، برگهای خشک ، شاخه های صنوبر پوشانده شده است. در زمستان های برفی و گرم ، می توان سرپناه اضافی را حذف کرد.

شما باید هر 4-5 سال یکبار یک گل را پیوند دهید. در همان زمان ، بوش تقسیم می شود.

مشکلات رو به رشد

گل پامچال متعلق به گیاهان غریب نیست ، اما همچنین مستعد بیماری ها است:

• کپک نازک - با لکه های قهوه ای در قسمت بیرونی صفحه برگ مشخص می شود. در داخل ورقه ها شکوفه ای سفید رنگ دیده می شود. مناطق آسیب دیده با مخلوط بوردو درمان می شوند.
• کپک پودری - شکوفه مایل به سفید با لکه های سیاه در خارج از برگ ظاهر می شود. گیاهان بیمار از بین می روند ، گیاهان مجاور با یک محلول ویژه برای کپک پودری درمان می شوند.
• پوسیدگی خاکستری - بیماری به برگها و گل آذین گسترش می یابد. یک شکوفه کرکی خاکستری روی آنها شکل می گیرد. قسمتهای آسیب دیده برداشته می شوند ، قسمتهای سالم با مخلوط بوردو اسپری می شوند.
• بیماری دیررس - پوسیدگی سیستم ریشه ، همراه با پژمردگی قسمت هوایی. تحت درمان نیست ؛
• لکه بینی - بیماری با ظهور لکه های کم رنگ کم رنگ روی برگها شروع می شود که در نهایت مایل به آبی یا خاکستری می شود. سپس ، یک پلاک روی آنها ظاهر می شود. مناطق آسیب دیده خشک می شوند ، گلدهی متوقف می شود. لازم است برگهای آسیب دیده را قطع کنید ، گیاه را با محلول "Fundazol" درمان کنید.
• anthracnose - لکه های قهوه ای با لبه تیره روی برگ ها ظاهر می شود. در مراحل اولیه ، قسمتهای بیمار گیاه برداشته می شود ، سپس گل پامچال 3 بار با فاصله 2-3 هفته با سولفات مس یا قارچ کش ها درمان می شود.

نماتودهای ریشه ای و نماتدهای ریشه جنوبی می توانند باعث ایجاد بیماری در گل پامچال شوند. گیاه باید از بین برود و خاک در آزمایشگاه بررسی شود.

علاوه بر این ، گل می تواند توسط کنه ها و کنه های عنکبوت ، کرم ها ، معدن برگ ، تریپس ، شته مورد حمله قرار گیرد. آنها با حشره کش ها درمان می شوند.

اگر به طور مرتب گل پامچال را بررسی کنید (عکس در مقاله) و مراقبت های لازم را انجام دهید ، به ندرت با مشکل روبرو می شوید. گل کاملاً بی تکلف است. کمی برای او وقت بگذارید و او با شکوفه های باشکوه ، پر جنب و جوش و آبدار به شما پاسخ می دهد.