چگونه می توان در سنین مختلف کودک را از جویدن ناخن جدا کرد

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

والدین بیهوده نگران این نیستند که چگونه فرزند خود را از جویدن ناخن خود جدا کنند. پزشکان این عادت بد را تشخیص داده و آن را انیکوفاژی می نامند. حتی در طبقه بندی بین المللی بیماریهای ICD-10 تحت شماره F-98 قرار گرفت. اما یک راه حل برای این مشکل وجود دارد ، اگرچه این کار به صبر و حوصله کافی نیاز دارد.

چرا متوقف کردن جویدن ناخن برای کودکان دشوار است

در جهان ، حدود یک سوم کودکان از انیکوفاژی رنج می برند. از این میان ، هر چهارم یک عادت بد را در بزرگسالی حفظ می کند. دلیل این است که مبارزه با این پدیده به دلیل ویژگی های مغز بسیار دشوار است:

1. اگر به این واقعیت توجه نکنید که کودک چندین بار ناخن های خود را گاز می گیرد ، این کار را دائماً انجام می دهد. این ایده در مغز او ثابت خواهد شد که اگر حرام نباشد ، هیچ اشکالی ندارد.
2. مثال شخصی والدین دلیل اصلی توسعه انیکوفاژی است. کودک بعد از بزرگسالان تکرار می کند و مطمئناً می داند که به این دلیل هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد. و هر گونه داستان ترسناک در مورد میکروب ها و انگشتان زشت به عنوان یک شوخی تلقی می شود. مامان و بابا این کار را می کنند و هیچ اتفاق بدی برای آنها نمی افتد.
3. هنگامی که یک فرد مرتباً همان اعمال را تکرار می کند ، توسط هسته های پایه مغز حفظ می شود. در عین حال ، کنترل آگاهانه آنها عملاً از بین می رود و نیاز به تمرکز قوی دارد. بنابراین ، کودک دائماً ناخن های خود را می جوید ، حتی اگر مورد سرزنش و مجازات قرار گیرد.

معمولاً کودک در 4-5 سالگی ناخن های خود را می جوید. اگر فوراً به این سال که چگونه او را از شیر بگیرید ، توجه نکنید ، در آینده این عادت فقط بدتر می شود. اما قبل از اینکه به دنبال راه هایی برای مبارزه باشید ، باید علل انیکوفاژی را بشناسید.

چرا کودکان ناخن های خود را می جویند

در حقیقت ، کودک عمداً سعی نمی کند به خود آسیب برساند. رفتار آن ریشه های عمیق تری دارد:

1. فشار. دکتر کوماروفسکی معتقد است که انیکوفاژی نوعی رفلکس مکیدن است. کودک به مکیدن سینه ، سپس نوک سینه ، انگشت عادت دارد. با بزرگ شدن ، او می داند که انجام این کار غیرممکن است ، اما با تجربه استرس ، به عادت های قدیمی باز می گردد. فقط به جای مکیدن انگشت ، آن را قورت می دهد.
2. متابولیسم در بازه زمانی 3 تا 5 سال ، کودکان اغلب کمبود کلسیم دارند. به همین دلیل ، ناخن ها اغلب می شکنند. با احساس ناراحتی ، کودک مشکل را به راحت ترین حالت حل می کند - ناخن را گاز می گیرد.
3. جایگزینی عادات بد. گاهی اوقات انیکوفاژی زمانی ظاهر می شود که والدین با مشکل دیگری دست و پنجه نرم می کنند. پیش از این ، کودک با موهای خود دست و پا می زد ، لباس هایش را مچاله می کرد و بالا می آورد ، و وقتی ممنوع شد ، شروع به جویدن ناخن های خود کرد.
4. کسالت. شاید بچه به سادگی کاری نداشته باشد. او با توجه زیاد به ناخن های خود سرگرم می شود تا زمانی که به چیز جالب تری برسد.

تعیین علت دقیق این مشکل بسیار مهم است. در غیر این صورت ، حتی اگر آنها موفق به رهایی از انیکوفاژی شوند ، والدین به زودی با یک عادت بد جدید روبرو می شوند. دور باطل می تواند سالها دوام بیاورد.

اشتباهات والدین

اول از همه ، تصور نکنید که انیکوفاژی به خودی خود از بین می رود. حتی پس از بزرگ شدن و درک اینکه ناخن جویدن بد و زشت است ، بعید است که کودک بتواند به راحتی این عادت را رها کند. بهتر است به او کمک کنید فوراً بر مشکل غلبه کند.

اما این باید به درستی انجام شود ، از اشتباهات رایج جلوگیری شود:

1. ترساندن. البته می توان در مورد کرم های داخل شکم ، ویروس های وحشتناک ، شکستگی دندان روی ناخن به نوزاد با رنگ آمیزی گفت و او از ترس از جویدن آنها دست بر می دارد. اما در مقابل ، کودک استرس بیشتری را نیز تجربه خواهد کرد ، که منجر به عصبانیت و عادت بد جدید می شود.
2. ضرب و شتم. برخلاف تصور عموم ، ارزش دانستن دارد: کودک به یاد نخواهد آورد که ناخن های خود را گاز نگیرد. او مطمئناً می داند که این کار را نمی توان در حضور والدینش انجام داد. شروع به دروغ گفتن و پنهان شدن می کند ، که بسیار بدتر است ، به ویژه در نوجوانی.
3. انگشتان خود را با فلفل ، خردل چرب کنید.شاید کودک جویدن ناخن خود را متوقف کند. اما ریشه های این عادت باقی می ماند ، بنابراین او شروع به گاز گرفتن لب ها ، خوردن موها ، خوردن مداد پاک کن می کند.

به همان دلایل ، نباید بر سر کودک فریاد بکشید. بیشتر ضرر خواهد داشت تا سود. بهتر است صبور باشید و اقدامات م moreثرتری انجام دهید.

چگونه کودک را از شیر بگیریم

ابتدا باید علت اصلی مشکل را مشخص کنید. اگر نمی توانید آن را به تنهایی پیدا کنید ، تماس با روانشناس در مهد کودک یا مدرسه مفید خواهد بود. شاید کودک شرم دارد یا می ترسد به والدین خود اعتراف کند که چرا شروع به جویدن ناخن کرده است. برای یک فرد از بیرون راحت تر می تواند به موضوع برسد.

سپس تنها چیزی که باقی می ماند انتخاب تاکتیک ها است:

1. خستگی ساده ترین راه برای مقابله است. کافی است زمان بیشتری را با کودک بگذرانید ، او را مجذوب بازی ها ، کاردستی ها ، داستان ها و چیزهای دیگر کنید. مطلوب است که کودک دائماً کاری را با دستان خود انجام دهد: مجسمه سازی ، طراحی ، جمع آوری سازندگان. در این حالت ، او نمی خواهد با جویدن ناخن هایش حواس او را پرت کند.
2. ارزش نوشیدن یک دوره ویتامین و کلسیم را دارد. دوز مورد نیاز توسط پزشک متخصص اطفال تجویز می شود. از یک طرف ناخن ها کمتر می شکنند و مانع کودک می شوند. از طرف دیگر ، جویدن آنها سخت تر خواهد بود.
3. وضعیت ناخن ها را زیر نظر داشته باشید. به جای یک عادت بد ، می توانید یک عادت مفید را القا کنید. هر شب شما باید گلهای همیشه بهار را بررسی کنید ، کوتیکول ها را کوتاه کنید و با گیاهان حمام کنید. برای مغز فرقی نمی کند که چه عادت هایی را به خاطر بسپارد و مزایای مراقبت از ناخن بسیار بیشتر است.

سخت ترین قسمت این است که کودک ناخن های خود را به دلیل استرس گاز بگیرد. در این مورد ، جستجوی راهی برای از بین بردن او از یک عادت بد می تواند بسیار بیشتر طول بکشد.

چگونه با استرس مقابله کنیم

ممکن است برای یک بزرگسال به نظر برسد که کودکان هیچ مشکلی ندارند یا همه آنها "کودکانه" هستند و جدی نیستند. اما برای مغز ، این هنوز استرس است ، که می تواند عامل انیکوفاژی باشد.

باید بر آن غلبه کرد:

1. زمان بیشتری را به کودک اختصاص دهید ، زیرا 90 درصد مشکلات روانی در کودکان و نوجوانان ناشی از عدم برقراری ارتباط است. بنابراین ، به جای قرار دادن کودک در کارتون ، شما باید حداقل چند ساعت در روز به پیاده روی های مشترک ، بازی ها و مکالمات در موضوعات مختلف اختصاص دهید.
2. فضای خانه را بهبود بخشید. دعوا و رسوایی بین اعضای خانواده منبع عظیمی از استرس برای کودک است. اگر اصلاً نمی توانید جلوی آنها را بگیرید ، باید حداقل مشارکت نوزاد را کاهش دهید.
3. بازی های رایانه ای و تلفن های هوشمند کمتر. این یک راه بسیار مناسب برای حواس پرتی کودک نوپا است ، اما عدم حرکت منبع پنهان استرس و بیش فعالی است. اگر تسلیم شدن وسایل غیرممکن است ، باید حداقل هر روز زمانی را به کودک اختصاص دهید تا خوشحال شود و بار انباشته را کنار بگذارد. این کار او را بسیار آرام تر می کند.
4. به کودک اجازه دهید استراحت کند. حجم زیاد کار در مدرسه ، در محافل ، می تواند منبع استرس کافی برای دانش آموز باشد تا ناخن هایش را جوید. گاهی اوقات ارزش این را دارد که به او اجازه دهیم مغز خود را تخلیه کند و کاری را که دوست دارد انجام دهد ، هر چند یک کار "بی فایده".

گاهی اوقات علت استرس می تواند فیزیولوژیکی باشد: بیماری ، هجوم هلمی ، استعداد ژنتیکی برای اضطراب. در این مورد ، پزشک باید به کودک کمک کند. از یک سو ، او داروها را انتخاب می کند ، به عنوان مثال ، برای کرمهای هلمی ، از سوی دیگر ، او آرامبخش یا گیاهان دارویی را تجویز می کند.

متأسفانه هیچ قرص جادویی یا روشی جهانی برای از بین بردن کودک از جویدن ناخن وجود ندارد. اما اگر شما به طور جامع به مشکل برخورد کنید ، از اشتباهات اجتناب کنید و علل بیماری را هدف بگیرید ، آنگاه می توانید با انیکوفاژی مبارزه کنید. کافی است صبور باشید ، افراط نکنید ، و همه چیز درست می شود.

خلاصه کنید

1. برای رهایی از یک عادت بد ، باید با علت آن مبارزه کنید.
2. هنگام تلاش برای غلبه بر انیکوفاژی ، کودک نباید مورد ضرب و شتم و ترس قرار گیرد.
3. یک عادت بد را می توان با یک عادت خوب جایگزین کرد.