"با هزینه" - همانطور که به درستی نوشته شده است: با هم یا جداگانه

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-12 17:41

استفاده مکرر از ترکیب یک کلمه رسمی با یک اسم در گفتار محاوره ای امکان استفاده از آن را در سبک روزنامه نگاری یا تجاری ، در داستان نفی نمی کند. علیرغم قانون ساده ، نویسنده اغلب با شک و تردید روبرو می شود ، زیرا "با هزینه" - با هم یا جداگانه نوشته شده است. دلایلی برای تردید وجود دارد ، برای حل بدون خطای آنها پیشنهاد می شود از چندین روش آزمایشی استفاده کنید.

تعریف وضعیت

این قانون ساده که در زبان روسی یک حرف اضافه و یک اسم به طور جداگانه نوشته می شوند ، ممکن است در برخی موارد بی ربط به نظر برسد:

• زبان دقیقاً دارای پیشوند و کلمات مشابهی است.
• عملکرد تابع شرایط را نشان می دهد که دلیل آن را اشتباه می گیرد ، بنابراین به نظر می رسد که آن را با قیاس با قیدهایی که از تلفیق یک حرف اضافه و یک اسم تشکیل شده است ، با هم نوشته شده است.
• وسوسه ای برای نوشتن یک تکه وجود دارد ، زیرا "در هزینه" یک حرف اضافه سوء استفاده مشتق است که از یک حرف اضافه و یک اسم تشکیل شده است.

برخی از زبان مادری همیشه کلمات یا املاهای مشابه را با قیاس های نامناسب منتقل می کنند. به عنوان مثال ، آنها تصمیم می گیرند که چگونه آن را به درستی "با هزینه" ، با هم یا جداگانه ، به یاد بیاورند که املای یک حرف ریشه سقط ریشه "about" را به یاد آورند. برای یافتن توضیحی منطقی که چرا یک حرف اضافه مخفف شده در هنجارهای املایی به عنوان یک کل کل ثابت شده است ، و دومی هر دو قسمت را در نسخه ای جداگانه و اصلی حفظ کرده است ، فقط زبان شناسان می توانند انجام دهند ، و حتی در آن صورت نه همه.

در این مورد ، تنها یک قاعده کار می کند که در روند توسعه و تغییر در هنجارهای زبانی ثابت شده است: "با هزینه" را می توان هم جداگانه و هم با هم نوشت ، و "با هزینه" - فقط جداگانه ، در هر موقعیت و نقشی که دارد است.

جالب هست! اساساً - چگونه آن را به درستی تلفظ کنید

بهانه، مستمسک

با ایفای نقش یک حرف اضافه مشتق ناپایدار ، عبارت "با هزینه" در ابتدا نباید تردید ایجاد کند: نحوه نگارش صحیح آن ، با هم یا جداگانه ، به راحتی قابل تعیین است. این را می توان با ویژگی های بارز آن تشخیص داد: عدم ایفای نقش در جمله ، توانایی جایگزینی با سایر حروف اضافه و طرح سوالات موردی برای اسم.

یک روش مطمئن برای بررسی اینکه آیا واقعاً یک حرف اضافه است جایگزین کردن آن با مترادف است:

• ما هزینه تولید را با توجه به این واقعیت کاهش داده ایم (به دلیل این که یک تامین کننده معمولی پیدا کرده ایم.
• تمام امتحاناتی که من فقط به دلیل (با توجه به) حافظه منحصر به فردم انجام دادم.
• به دلیل (به دلیل) تلاش تیم ، سریعتر به فروش رفت.
• این بازیکنان والیبال تنها به دلیل (به دلیل) سردرگمی کامل دشمن به نیمه نهایی راه یافتند.
• وی تنها به دلیل (به لطف) شب زنده داری و کم خوابی چند روزه موفق به ایجاد پروژه شد.

جالب هست! غیر ممکن - همانطور که نوشته شده است ، با هم یا جداگانه

مثالهای بالا به وضوح املای حرف اضافه بومی را نشان می دهد که شکل اصلی خود را حفظ کرده است. نقش دیگری برای این عبارت وجود دارد ، اما بر خلاف کلمات "آفتاب پرست" ، "برای" یک حرف اضافه است و "حساب" - یک اسم به همان ترتیب یک حرف اضافه سوء استفاده می شود. فقط این که اسم قبلاً در جمله نقش بازی می کند:

• آنها با هزینه من نوشیدند.
• در خانه بنوشید.
• تمام هزینه های تعمیر ورزشگاه با هزینه هواداران شکست دهنده آن.

در این حالت ، می توان سوالات مورد متهم را برای کلمه وابسته مطرح کرد ، اما این چیزی در املا تغییر نمی دهد: "due" همیشه جداگانه نوشته می شود ، مهم نیست که چه روشهای تأیید در کلمه و نام سرویس استفاده می شود. ، مهم نیست که چه مترادفی برای جایگزینی استفاده می شود و هیچ قیاس با کلمات یک ریشه ارائه نشده است. این یک نوع ناهنجاری در آرایه زبانی است ، که منوط به حفظ ساده به عنوان یک اصل است.