مامان ، برای مدرسه آماده شوید ، یا چگونه با کودک کلاس اول رفتار کنیم

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

کلاس اول یک آزمون جدی نه تنها برای کودک ، بلکه برای کل خانواده است. همه سالهای بعد تا حد زیادی به نحوه گذراندن اولین سال تحصیلی بستگی دارد. در حال حاضر فرزند شما در حال یادگیری استقلال و مسئولیت پذیری است. اکنون و دیگر هرگز نگرشی قطعی نسبت به مفهوم "مدرسه" ایجاد نمی کند. و همانطور که اغلب اتفاق می افتد: تمام تابستان کودک شما در انتظار اول سپتامبر زندگی می کرد. با هم یک چمدان برای او انتخاب کردید ، دفترهای روشن ، خودکار و مداد خریدید. و اکنون - سپتامبر مورد انتظار … یک هفته دیگر می گذرد ، و متوجه می شوید که او در حال رفتن به مدرسه برای کارهای سخت است. آن تکالیف به صورت غیرمستقیم انجام می شود و هر روز صبح با علائم نگارشی آغاز می شود: "من نمی روم! نمی خواهم! نمی روم!" فقط اکنون با او دعوا نکنید: به هر حال به هیچ چیز خوبی منجر نمی شود ، فقط بدتر می شود. اگر این قبلاً اتفاق افتاده است ، به خود بگویید "بس کن" و سعی کنید همه چیز را از ابتدا با کودک خود شروع کنید.

بنابراین ، چگونه باید با کودکی که به کلاس اول رفت رفتار کرد …

1) او را با آرامش بیدار کنید. وقتی بیدار می شود ، باید لبخند شما را ببیند و صدای ملایمی بشنود. صبح او را عجله نکنید و او را به خاطر چیزهای کوچک تکان ندهید. علاوه بر این ، ارزش یادآوری اشتباهات دیروز را ندارید (حتی اگر قبل از خواب اسباب بازی ها را سرجایش نگذاشته است - اکنون زمان آن نیست که در این مورد به او اظهار نظر کنید).

2) او را عجله نکنید. این شما هستید که وظیفه شما نیست که زمان لازم برای آماده شدن برای مدرسه را به درستی محاسبه کنید. و اگر او وقت آماده شدن ندارد ، تقصیر شماست: فردا ، او را زود بیدار کنید ، به همان اندازه که امروز "دفن" کرد.

3) کودک خود را گرسنه به مدرسه نفرستید: حتی اگر کودک در مدرسه غذا بخورد ، قبل از صبحانه مدرسه چندین درس برگزار می شود و مهم نیست که کودک به ساندویچ با کره فکر کند ، و نه به جدول ضرب.

4) با او خداحافظی نکنید و هشدار دهید: "نگاه کنید ، بازی نکنید" ، "خودتان رفتار کنید" ، "ببینید که امروز هیچ علامت بدی وجود ندارد" و غیره. بسیار مفیدتر است که از کودک خداحافظی کنید ، او را خوشحال کنید ، حداقل چند کلمه محبت آمیز پیدا کنید - به هر حال ، او روز سختی را در پیش دارد.

5) هنگام ملاقات با یک کودک از مدرسه ، عباراتی مانند: "امروز چه چیزی بدست آوردید؟" ، "در مدرسه چطور هستید؟" را فراموش کنید؟ ". با آرامش با کودک ملاقات کنید ، هزار س onال از او نپرسید ، بگذارید او آرام شود (به یاد داشته باشید که بعد از یک روز سخت در محل کار و ساعتها ارتباط با مردم چه احساسی دارید). اما اگر کودک بسیار هیجان زده است و مشتاق است چیزی را فوراً به اشتراک بگذارد ، به سختی از مدرسه برمی گردد - مکالمه را به بعد موکول نکنید ، به حرف او گوش دهید - زمان زیادی طول نمی کشد. به این فکر کنید که چگونه گاهی اوقات برای شما مهم است که کسی به حرف شما گوش دهد.

6) اگر می بینید که کودک ناراحت است ، اما ساکت است - او را فریب ندهید ، بگذارید آرام شود. سپس همه چیز را خودش می گوید. اما نه - بعداً با دقت از خود بپرسید. اما سعی نکنید کنجکاوی خود را در این دقیقه برآورده کنید.

7) به پیشرفت فرزند خود با معلمان علاقه مند باشید ، اما نه در حضور کودک! و پس از گوش دادن به سخنان معلم ، برای دادن ضربه به کودک عجله نکنید. برای نتیجه گیری ، باید به هر دو طرف گوش دهید. معلمان گاهی اوقات ذهنی هستند - آنها نیز افرادی هستند و از تعصب نسبت به دانش آموزان خود مصون نیستند.

8) لازم نیست فرزندتان بلافاصله بعد از مدرسه برای درس بنشیند. او فقط به 2-3 ساعت استراحت نیاز دارد. و حتی بهتر ، اگر دانش آموز کلاس اول شما یک ساعت و نیم بخوابد - این بهترین راه برای بازگرداندن قدرت ذهنی است. به یاد داشته باشید که بهترین زمان برای آماده سازی درس ها از ساعت 15:00 تا 17:00 است.

9) او را مجبور نکنید تمام تکالیفش را یکجا انجام دهد. پس از 15-20 دقیقه تمرین ، بهتر است "استراحت" 10-15 دقیقه ای انجام دهید ، و اگر آنها متحرک هستند بهتر است.

10) وقتی کودک شما مشغول انجام تکالیف است ، زیاد تحت فشار قرار نگیرید. به او فرصت دهید تا مستقل کار کند. اما اگر به کمک شما احتیاج دارید ، صبور باشید.لحن آرام ، حمایت ("نگران نباشید ، همه چیز حل می شود" ، "بیایید با هم حل کنیم" ، "من به شما کمک خواهم کرد") و ستایش ، حتی اگر او خیلی خوب کار نمی کند ، ضروری است. در غیر این صورت ، شما به سرعت کودک را از درخواست کمک در آینده منصرف خواهید کرد.

11) چانه زنی نکنید: "اگر انجام می دهید ، پس …". این یک عمل شرورانه است - کودک در مورد هدف مطالعه خود تصور اشتباهی ایجاد می کند و ممکن است فکر کند که در حین مطالعه ، به شما لطفی می کند ، که برای آن "اسباب بازی" ، شیرینی یا فرصتی برای انجام آنچه می خواهد علاوه بر این ، شرطی که برای او قائل می شوید ممکن است بدون توجه به کودک ناگهان غیرممکن شود و شما در شرایط سختی قرار خواهید گرفت - یا تا انتها سازگار باشید ، و در نتیجه نسبت به کودک بی انصاف باشید ، یا شکست "کلمه والدین" شما

12) حداقل نیم ساعت در روز ، فقط به کودک اختصاص دهید ، بدون اینکه حواس او به کارهای خانه ، تماس های تلفنی ، تلویزیون و ارتباط با دیگر اعضای خانواده باشد. بگذارید در این لحظه بفهمد که برای شما هیچ چیز مهمتر از اعمال ، نگرانی ها ، شادی ها و شکست های او نیست.

13) یک تاکتیک مشترک برای برقراری ارتباط با کلاس اول همه بزرگسالان خانواده ایجاد کنید. و اختلاف نظرهای شما در مورد آنچه "آموزشی" است و آنچه نیست - بدون او تصمیم بگیرید. اگر مشکلی پیش نیامد ، با معلم ، روانشناس مدرسه مشورت کنید ، ادبیات مربوطه را بخوانید. فکر نکنید همه چیز به خودی خود حل می شود یا اینکه خودتان به همه چیز خواهید رسید. البته ، اختراع دوچرخه ممنوع نیست ، اما زندگی کودک مناسب ترین محل آزمایش برای آزمایش نیست.

14) به یاد داشته باشید که در طول سال تحصیلی دوره های "بحرانی" وجود دارد که مطالعه سخت تر می شود ، کودک به سرعت خسته می شود ، ظرفیت کار او کاهش می یابد. برای دانش آموزان کلاس اول ، اینها عبارتند از: 4-6 هفته اول (و 3-4 هفته برای دانش آموزان کلاسهای 2-4) ، سپس-پایان سه ماهه دوم (از 15 دسامبر) ، اولین هفته پس از تعطیلات زمستانی و اواسط سه ماهه سوم. در این دوره ها ، باید به وضعیت کودک توجه ویژه ای داشته باشید.

15) به خاطر داشته باشید که حتی کودکان "بسیار بزرگ" (همانطور که اغلب در خطاب به کودکان 7-8 ساله می شنوید: "شما قبلاً بزرگ شده اید!") عاشق داستان خواب ، آهنگ یا نوازش ملایم باشید. همه اینها کودک را آرام می کند. به کاهش استرس انباشته شده در طول روز و خواب آرام کمک می کند. سعی کنید مشکلات را قبل از خواب به او یادآوری نکنید ، مسائل را مرتب نکنید ، در مورد آزمایش فردا بحث نکنید و غیره. فردا روز جدیدی است ، و این در دست شماست که همه کارها را برای آرامش ، مهربانی و شادی انجام دهید. باور کنید ، می توانید بدون سخنرانی به فرزند خود و خراب کردن اعصاب او زندگی کنید.

گالینا سوتلووا