درمان التهاب مثانه با داروها

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2024-01-12 17:41

سیستیت یک التهاب حاد یا مزمن مخاط مثانه است که اغلب در نتیجه عفونت باکتریایی ایجاد می شود. علل احتمالی التهاب نیز ویروس ها ، قارچ ها ، انگل ها ، استفاده طولانی مدت از برخی از داروها (عمدتا سرکوب کننده سیستم ایمنی) ، اشعه و موارد دیگر است.

علل التهاب مثانه

برخی از رایج ترین عواملی که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند عبارتند از:

• جنسیت زن: با توجه به ویژگی های آناتومیکی مجرای ادرار در زنان (کوتاه تر و گسترده تر از مردان) ، نفوذ عوامل بیماری زای مختلف تسهیل می شود.
• بارداری: بزرگ شدن رحم ، مثانه و مجاری ادراری را فشرده می کند ، که منجر به احتباس ادرار می شود (به ویژه در سه ماهه دوم و سوم).
• بهداشت صمیمی پایین ؛
• دیابت قندی: وجود گلوکز در ادرار یک محیط مساعد برای رشد باکتری ها ایجاد می کند.
• فشار؛
• کاهش دفاع ایمنی: در نتیجه نقص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی ، بیماریهای مکرر ، پس از آنفولانزا ، هنگام مصرف آنتی بیوتیک ها و کورتیکواستروئیدها ؛
• بیماری سنگ کلیه ؛
• یائسگی: کاهش سطح هورمونهای جنسی زن ، دفاع بدن را ضعیف می کند و آن را مستعد ابتلا به چنین عفونت هایی می کند.
• با هیپرتروفی پروستات: مردان به ندرت دچار التهاب مثانه می شوند ، اما اگر این بیماری وجود داشته باشد ، اغلب با عوارض با شدت های مختلف مشاهده می شود.

این بیماری با تظاهرات بالینی خاصی از جمله میل مکرر به ادرار ، ادرار دردناک در بخشهای کوچک ، درد در ناحیه زیر شکم (نزدیک استخوان ناحیه تناسلی) ، سوزش و ناراحتی در هنگام ادرار ، نیاز به شب مشخص می شود.

علائم بالینی معمولاً ناگهانی ظاهر می شوند و آسایش بیمار را به طور قابل توجهی مختل می کنند.

چگونه می توان التهاب مثانه را سریع و م treatثر درمان کرد

صرف نظر از شکل بیماری ، درمان التهاب مثانه ضروری است و توصیه می شود برای تعیین علل ایجاد کننده این بیماری با پزشک مشورت کنید.

درمان سیستیت عفونی بر تخریب عوامل ایجاد کننده (درمان اتیوتروپیک در برابر عامل بیماری زا) متمرکز است.

مواد مخدر

بیشترین استفاده از آنتی بیوتیک ها و عوامل شیمی درمانی متعلق به گروه کینولون ها ، سولفونامیدها ، آنتی بیوتیک های بتا لاکتام ، فسفومایسین است. مدت دوره آنتی بیوتیک برای هر بیمار به صورت جداگانه بسته به علائم و علل علت عفونت ، اغلب در عرض سه تا هفت روز تعیین می شود.

فلوروکینولونها داروهای شیمی درمانی مصنوعی با طیف وسیع عمل و سمیت نسبتاً کم هستند. آنها باکتری کش هستند (باکتری ها را می کشند) ، توزیع عالی در بدن از خود نشان می دهند و به غلظت بالایی در اندام ها و ساختارهای مختلف از جمله پروستات ، کلیه ها و ادرار می رسند.

داروهای اصلی مورد استفاده در بیماریهای اورولوژی عبارتند از نورفلوکساسین ، سیپروفلوکساسین ، اسپارفلوکساسین ، لووفلوکساسین. آنها در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی ، زنان باردار و در دوران کودکی با احتیاط بیشتری مورد استفاده قرار می گیرند.

سولفونامیدها گروهی از عوامل شیمی درمانی هستند که دارای اثر باکتریواستاتیک (سرکوب تکثیر عوامل بیماری زا باکتریایی) و طیف وسیع عمل هستند. آنها به ندرت برای عفونت های ادراری به دلیل خطر بالای واکنش های جانبی استفاده می شوند.

این داروها در مناطق ملتهب نفوذ کرده و در تشکیل اسید فولیک ، که برای تکثیر عوامل بیماری زای حساس ضروری است ، تداخل ایجاد می کند.

آنها به ویژه در برابر عفونت های ناشی از کلامیدیا ، گونوکوک ، استرپتوکوک ، E. coli م areثر هستند ، اما در برابر pseudomonas کمتر فعال هستند. اغلب منجر به اختلالات گوارشی ، حساسیت به نور ، بثورات پوستی ، سمیت کلیه ، اختلالات هماتولوژیک می شود.

آنتی بیوتیک های بتالاکتام یک گروه وسیع از داروها را نشان می دهند ؛ برای التهاب مثانه ، پنی سیلین ها با طیف وسیع عمل (به عنوان مثال آزلوسیلین) و سفالوسپورین ها ، به ویژه از نسل اول (سفالکسین ، سفازولین) یا نسل دوم (سفوروکسیم ، سفاماندول) ، عمدتا استفاده می شوند. استفاده شده.

این داروها برای سیستیت شدید و عوارض ایجاد شده ، یا به صورت خوراکی برای علائم خفیف ، به صورت پارنتال تجویز می شوند. آنها دارای اثر ضد باکتریایی هستند ، اما فقط در برابر میکروارگانیسم هایی که به آنها حساس هستند م ،ثر هستند ، هنگامی که مطابق با Gram رنگ آمیزی می شوند ، عمدتا مثبت هستند. آنها کمی سمی هستند و به ندرت باعث عوارض جانبی می شوند.

پودرهای یکبار مصرف برای حل شدن در آب حاوی فسفومایسین وجود دارد. این دارو بسیار فعال و م effectiveثر است ، اما در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه با احتیاط بیشتری استفاده می شود.

برای اثر مطلوب ، توصیه می شود که با معده خالی (یا چند ساعت بعد از غذا) پس از تخلیه مثانه ، ترجیحا عصر قبل از خواب مصرف شود.

فرمولاسیون حاوی نیتروکسولین (معمولاً به شکل کپسول) نیز برای درمان عفونت های حاد یا مزمن مجاری ادراری ، از جمله سیستیت مناسب است. دوز استاندارد یک کپسول سه بار در روز است و مدت درمان توسط پزشک معالج تعیین می شود. چنین داروهایی همچنین برای پیشگیری از ایجاد عفونت های مکرر مناسب هستند.

داروهای ضد اسپاسم ماهیچه های صاف مثانه و مجاری ادراری را شل می کنند ، که جریان ادرار را تسهیل می کند. از داروهایی استفاده می شود که حاوی برخی از داروهای ضد اسپاسم زیر است:

1. فلاوکسات
2. بوتیلسکوپولامین.
3. اکسی بوتینین
4. دروتاورینوم

آنها به طور م spasثری اسپاسم های عضلانی را تسکین می دهند و تأثیر آنها معمولاً در عرض یک ساعت پس از مصرف آشکار می شود.

استفاده از داروهای ضد اسپاسم برای هیپرتروفی پروستات ، بی اختیاری ادرار ، میاستنی گراویس ، ایلئوس فلج کننده ، خونریزی فعال ، بیماریهای کلیوی و کبدی توصیه نمی شود.

داروهای مسکن (پاراستامول ، ایبوپروفن) برای تسکین درد و داروهای ضدالتهابی (مانند ایبوپروفن) برای مقابله با واکنش التهابی در حال توسعه استفاده می شود.

داروهای ضد اسپاسم نیز درد را تسکین می دهند ، اما تفاوت اصلی در مکانیسم عمل گروه های مختلف نهفته است.

ایبوپروفن و آنالوگهای آن از گروه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی به طور فعال با درد ، التهاب و تب مبارزه می کنند (در عفونت های شدید ، علاوه بر تظاهرات موضعی در مثانه و دستگاه ادراری ، علائم سیستمیک مانند تب نیز ایجاد می شود).

چنین آماده سازی هایی برای زنان باردار ، از جمله داروهای دوران شیردهی نیز مناسب است. دوره های کوتاه مدت درمان (تسکین علامتی بیماری) خطر جدی عوارض جانبی را شامل نمی شود.

تعدادی از داروهای گیاهی در مبارزه با علائم التهاب مثانه محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. علیرغم این واقعیت که بسیاری از داده های مطالعات بالینی متناقض هستند ، بسیاری از مردم ترجیح می دهند از منابع طبیعی به ویژه با علائم خفیف سیستیت حاد اطمینان کنند.

برخی از محبوب ترین ، بسیار تبلیغاتی و ترجیح داده شده توسط بسیاری از داروهای گیاهی زنان شامل گیاهان زیر است:

• انگور خرس: به دلیل اثر ضد عفونی کننده ، ادرارآور و ضد درد ، برای بیماریهای مختلف سیستم دفع استفاده می شود.
• lingonberry: از باقی ماندن باکتری ها در مخاط مثانه جلوگیری می کند ، دارای اثر ادرارآور است و به حذف و شستشوی عوامل باکتریایی کمک می کند ، دارای اثرات ضد التهابی ، ضد عفونی کننده و مدر است.
• جعفری: عضلات صاف را تقویت می کند ، به حذف تجمع ادرار کمک می کند و مخصوصاً برای احتباس مایعات و هیپرتروفی پروستات مناسب است.
• دم اسب: ضد التهاب است و به بهبود سریع زخم ها و زخم های بافت کمک می کند.

توصیه می شود مقدار زیادی مایعات (دو تا سه لیتر) ، بیشتر آب یا چای بدون شیرین بنوشید ، از قهوه ، نوشیدنی های گازدار و الکل خودداری کنید. رژیم غذایی و رژیم غذایی نیز تأثیر قابل توجهی بر التهاب مثانه دارند.

رعایت بهداشت صمیمانه ضروری است ، اما نباید زیاده روی کرد ، زیرا استفاده مکرر از صابون ها ، ژل های صمیمی و ضدعفونی کننده ها می تواند اثر معکوس داشته و فلور واژن را مختل کند ، که متعاقباً نفوذ باکتری ها و سایر میکروارگانیسم های بیماری زا را بسیار تسهیل می کند. و بر مجرای ادراری و مثانه تأثیر می گذارد.

درمان سیستیت حتی در اشکال خفیف تر این بیماری ضروری است ، عمدتا برای جلوگیری از ایجاد عوارض با شدت های مختلف (مانند پیلونفریت) و همچنین یک روند مزمن یا عودهای مکرر بیماری.

برای جلوگیری از ایجاد عفونت در بیماران در معرض خطر ، پیشگیری از سرماخوردگی ، رعایت بهداشت ، فعالیت بدنی منظم ، تغذیه مناسب ، نوشیدن مایعات کافی و استفاده از مکمل های غذایی حاوی بروملین ، ویتامین C ، ویتامین E ، ویتامین B6 توصیه می شود.

هنگامی که اولین علائم بیماری ظاهر می شود ، فوراً با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا تشخیص و درمان به موقع این بیماری به طور قابل توجهی خطر عوارض و عواقب آن را در دراز مدت کاهش می دهد.