مرا از این نوع عشق دور کن

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

نه ، البته ، من اصراری ندارم ، شما حق دارید دیدگاه خود را داشته باشید ، اما با این وجود ، به نظرم می رسد که یک احساس همه جانبه قوی یک پدیده آسیب شناختی است و به هیچ وجه ، به نفع کسی نیست که آن را تجربه می کند و به طور کلی به نفع جامعه نیست (من را برای چنین شکوهی ببخشید).

شما از من می پرسید

بنابراین ، ساشا یک روز صبح که از خواب بیدار شد ، ناگهان متوجه شد که چقدر در دردسر افتاده است. او قبلاً چنین چیزی را تجربه نکرده بود. این احساس ، مانند یک حیوان قوی و موذی که او را تماشا می کرد ، بر او وارد شد و به معنای واقعی کلمه ، او را از هم جدا کرد. حالا او فهمید که داشتن به چه معناست. این احساس ، این غریزه قدرتمند بر آنها مسلط بود و به آنها فرمان می داد و اراده خود را فلج می کرد. تا حدودی ، او را ترساند ، اما او سعی نکرد در برابر آن مقاومت کند. و اطاعت از او هم شیرین بود و هم دردناک. این بسیار ناراحت کننده است که تانیا حتی از احساسات او اطلاع نداشت ، و به ویژه به این دلیل که او به وضوح نسبت به پسر دیگری ، همچنین همکلاسی ساشا بی تفاوت نبود. و ساشا اصلاً از آخر هفته آینده خوشحال نبود ، همانطور که قبلاً اتفاق افتاد. او با این فکر کشته شد که او را نمی بیند ، دو روز تمام صدای فوق العاده او را می شنود. او خود را سرزنش کرد که چراغ چراغ روشن بود چرا که قبلاً آدرس و شماره تلفن او را نمی دانست. او آماده گریه از کینه بود.

او مثل هوا به او نیاز داشت! اما برای افرادی که وسواس دارند ، هیچ موقعیت ناامیدی وجود ندارد. او به خاطر داشت که در مجله کلاس ، در صفحه آخر ، آدرس همه دانش آموزان نوشته شده بود ، و می دانست که همیشه شخصی در مدرسه وجود دارد ، حتی آخر هفته ها.

"جسارت شهر طول می کشد" ، چه چیز دیگری می توانم بگویم. او که نتوانست این عذاب را تحمل کند ، به مدرسه رفت ، همان "آدرس همکلاسی" را آموخت و مستقیم به خانه او رفت. یادش نمی آمد وقتی در طبقه پنجم به سمت او رفت ، قلبش به شدت می تپید. او آنقدر به سمت او کشیده شد که برایش مهم نبود که ناخواسته رفت و کلمات را برای توجیه دیدار خود ندانست. او به سادگی راه می رفت زیرا دیگر نمی توانست در برابر این چیزی که او را درگیر کرده بود مقاومت کند.

البته ، او بسیار شگفت زده شد ، و بلافاصله همه چیز را حدس زد ، اگرچه آن را نشان نداد. آنها تا عصر با او ماندند و فقط در مورد همه چیز صحبت کردند و او برای خود کشف کرد که به ساشا علاقه دارد. اما او عاشق دیگری بود ، حتی اگر او به او توجهی نداشته باشد! و ساشا ، به نوبه خود ، ناخودآگاه ، اما بیش از پیش مداوم ، او را به یک احساس متقابل برانگیخت ، اغلب به خانه او سر می زد ، با شوخی شیرین ، به او آموزش گیتار آموخت …

اگر شما به جای او بودید ، چگونه می توانستید این معضل را که پیش روی او بود حل کنید ، اما او هرگز با آن کنار نیامد و تقریباً کل ربع آخر سال تحصیلی را در یک کلینیک روانپزشکی گذراند. و خوب ، اگر این پایان کار بود ، او هنوز هم اغلب آنجاست. احتمالاً از من خواهید پرسید: "ساشا چطور؟" ولی هیچی. البته من به طرز وحشتناکی رنج کشیدم ، اما به زودی همه چیز گذشت. آنقدر ناگهانی گذشت ، گویی کسی با یک ضربه تله های نامرئی را برداشته است.

لازم به ذکر است که این داستان هنوز نسبتاً بی گناه به پایان رسید. اما شکسپیر را به خاطر دارید و اکنون به من بگویید ، آیا ما به چنین عشقی نیاز داریم؟ شخصاً ، نه.