چگونه سیگار را ترک کنیم

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

به ما می گویند سیگار کشیدن فقط یک عادت بد است. اما تحقیقات می گوید این اعتیاد واقعی است.

طبق گزارش WHO ، 44 میلیون سیگاری در بین بزرگسالان در روسیه وجود دارد. بیش از 85 درصد از آنها دائماً به نیکوتین نیاز دارند و نمی توانند تمام روز مکث کنند. در عین حال ، 60 درصد از افراد سیگاری تمایل به ترک مصرف دخانیات دارند. در سال گذشته ، هر یک از آنها سعی کردند ترک کنند ، اما این موفقیت تنها در 11 success با موفقیت به ثمر رسید. با توجه به این اعداد ، صحبت از سیگار کشیدن به عنوان یک عادت بد بسیار عجیب است. بسیار صحیح تر است که آن را به عنوان یک اعتیاد کامل به مواد مخدر در نظر بگیریم.

نیکوتین: چی و چرا؟

بوته تنباکو نیکوتین را در برگ ها جمع نمی کند تا ما را در ورطه اعتیاد فرو برد. چنین توانایی او در طول تکامل ثابت شد ، به طوری که گیاه خود را از آفات حشرات محافظت می کند. حشرات از ماده ای به نام استیل کولین برای انتقال سیگنال از اعصاب به عضلات استفاده می کنند. نیکوتین در ساختار شیمیایی شبیه استیل کولین است و به گیرنده های یکسانی متصل می شود. در نتیجه ، وقتی حشره ای از برگ توتون می خورد ، کار عادی ماهیچه هایش مختل می شود ، بیش از حد فعال می شوند و آفت در اثر تشنج می میرد.

انسان همچنین گیرنده های استیل کولین دارد. چیدمان آنها متفاوت است و نیکوتین عملاً بر ماهیچه ها تأثیر نمی گذارد. اما او قادر است گیرنده های استیل کولین را در مغز فعال کند. به ویژه بسیاری از آنها در سیستم پاداش وجود دارد - ناحیه ای از مغز که با احساسات مثبت و تمرکز مرتبط است. وقتی فردی سیگار روشن می کند ، نیکوتین وارد جریان خون می شود ، به مغز می رسد ، با گیرنده های استیل کولین در آنجا متصل می شود و می تواند روحیه را بهبود بخشد و عملکرد را بهبود بخشد (با این حال ، شدت این اثر به ویژگی های ژنتیکی بستگی دارد ، و برای بسیاری به سختی قابل توجه است.)

اگر یک جزئیات نباشد خوب خواهد بود. وقتی نیکوتین به طور منظم وارد مغز می شود ، تعداد گیرنده های استیل کولین افزایش می یابد و در عین حال حساسیت آنها کاهش می یابد. در نتیجه ، استیل کولین خود ، که قبلاً خود با موفقیت سیستم پاداش را فعال کرده بود ، دیگر از عهده این کار برنمی آید. فرد احساس می کند نیاز بیشتری به سیگار کشیدن دارد ، زیرا بدون این احساس می کند احمق و ناراضی است. اعتیاد جسمانی به این شکل شکل می گیرد و می تواند بسیار قوی باشد.

مجله علمی معتبر Lancet در سال 2007 مروری با مقایسه 20 داروی مختلف منتشر کرد که در آن اعتیاد فیزیکی به نیکوتین را از نظر شدت اعتیاد - درست بعد از هروئین و کوکائین - رتبه سوم "افتخاری" قرار داد.

نیکوتین به خودی خود برای سلامتی چندان خطرناک نیست. نقش آن ایجاد و حفظ وابستگی جسمانی است. در مورد آسیب های عظیمی که سیگار به بدن وارد می کند ، سایر مواد مسئول هستند - دی اکسید نیتروژن ، فنل ، فلزات سنگین ، کتون ها ، آلدهیدها و غیره. برخی از آنها در ابتدا در برگ های تنباکو یافت می شوند ، برخی در حین احتراق تشکیل می شوند. به گفته سازمان بهداشت جهانی ، از بین 4000 ماده تشکیل دهنده دود دخانیات ، حداقل 250 ماده برای سلامتی خطرناک است و 50 مورد نیز اثرات سرطان زایی آنها را اثبات کرده است.

استنشاق منظم این کوکتل مواد سمی (و فرد معتاد به نیکوتین معمولاً روزانه یک پاکت سیگار می کشد) منجر به کاهش جدی زندگی می شود. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) ، عمر یک مرد سیگاری به طور متوسط 13.2 سال کمتر از یک فرد غیرسیگاری است ، در حالی که این رقم برای زنان 14.5 سال است.

زندگی یک فرد سیگاری ، همانطور که در جوک است ، "بد ، اما کوتاه" است: دود تنباکو نه تنها به طور مستقیم بر ریه ها تأثیر منفی می گذارد ، بلکه خون رسانی به معنای واقعی کلمه را مختل می کند.

این امر به طرق مختلف خود را نشان می دهد: مشکلات نعوظ ، پیری زودرس پوست ، کاهش توانایی تحمل سرما ، ضعف سلامت لثه و غیره. حتی بهبود عملکرد ، که افراد قبلاً سیگار کشیدن را شروع کردند البته) ، در عمل ، خیلی سریع از بین می رود: اثرات مثبت نیکوتین به دلیل اثرات منفی خون رسانی ضعیف به مغز به طور کامل لغو می شود.

مبارزه برای آزادی

سیگار یک چیز بسیار موذیانه است ، زیرا نیکوتین در فرآیندهای بیوشیمیایی مغز گنجانده شده و برای فرد حیاتی می شود. زندگی یک فرد سیگاری را می توان با زندگی یک فرد مبتلا به دیابت مقایسه کرد: او دائماً باید نگران این باشد که کجا و چه زمانی می تواند دوز ماده لازم را دریافت کند. شخص مبتلا به اعتیاد به نیکوتین ، که عاری از دخانیات است ، البته نمی میرد ، اما در واقع ، مشکلات بسیار جدی را در عملکرد و کنترل احساسات تجربه می کند.

خبر خوب این است که پس از توقف عرضه نیکوتین ، مغز هنوز می تواند به حالت عادی بازگردد.

بر اساس مطالعات توموگرافی انجام شده در دانشگاه کیوتو در ژاپن ، بازیابی گیرنده ها حدود سه هفته طول می کشد: در صورت گذراندن این دوره ، مغز دوباره خوب شروع به کار می کند و دیگر نیازی به سیگار نخواهد داشت - حداقل در سطح فیزیولوژیکی.

در عمل ، تعداد کمی از افراد موفق می شوند. موذی بودن سیگار کشیدن در این است که مغز را در حالت کنترل دستی قرار می دهد: فرد همیشه وسیله ای برای تحریک تفکر در اینجا و اکنون دارد ، البته در بیشتر اوقات به قیمت کاهش عملکرد. سیگاری های سابق مشتاق این احساس هستند و اغلب از بین می روند ، حتی اگر بتوانند سه هفته دوام بیاورند.

اکثر روشهای ترک سیگار بی اثر است.

به عنوان مثال ، به گفته دانشمندان STIVORO ، مرکز تحقیقات مبارزه با دخانیات در هلند ، کمک روانی تنها در 16٪ موارد و ترک مواد مخدر - حداکثر در 24٪ موارد به ترک سیگار کمک می کند.

امروزه ، جامعه علمی به "واکسن سیگار کشیدن" - آنتی بادی های نیکوتین که استفاده از دخانیات را بی فایده می کند ، امیدوار است ، زیرا این دارو در خون متصل شده و به مغز نمی رسد. در آزمایشات بالینی ، چنین داروهایی نتایج بسیار خوبی را نشان می دهند: حدود نیمی از شرکت کنندگان در این مطالعه سیگار را ترک کردند.