چگونه با ترس از دست دادن کنترل زندگی خود کنار بیایید

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

آیا دفتر خاطرات دارید؟ و اگر شما پیشرو هستید ، چگونه؟ عصرها پشت میز بنشینید و برنامه های روزهای آینده را با دقت بنویسید و مطمئن شوید که همه یادداشت ها با تاریخ ماه مطابقت دارد؟ یا دفترچه ای را در صفحه اول باز می کنید و اطلاعات لازم را با عجله می نویسید ، و سپس به یاد نمی آورید کجا و چه نوشته اید؟ توجه داشته باشید - نگرش شما نسبت به زندگی بستگی زیادی به چارچوبی دارد که روزانه برای خود تعیین می کنید. اگر روز برای هر دقیقه برنامه ریزی شده باشد ، مطمئناً این امر بسیج می شود و به انجام کارهای بیشتر کمک می کند ، اما گاهی اوقات این رویکرد به معنای واقعی کلمه ما را به دام می اندازد: برنامه ریزی هایی بعضاً غیرممکن ایجاد می کنیم ، ناراحت می شویم ، خود را تنبل ، ناتوان از هر چیزی می دانیم و ، مهمتر از همه ، ما از از دست دادن کنترل بر زندگی می ترسیم.

به نظر می رسد ما تصادفات را کنار می گذاریم ، به شرایط غیر منتظره اعتقاد نداریم ، زیرا از وحشت می ترسیم که نتوانیم در آنها درست عمل کنیم.

به طور انحصاری مطابق با نوشته های دفتر خاطرات ، نوت بوک ها و سازمان دهندگان ، این توهم را ایجاد می کنیم که مطلقاً همه چیز تحت کنترل دقیق ما است. و بدترین چیز برای ما از دست دادن این کنترل است. به نظر می رسد ما تصادفات را کنار می گذاریم ، به شرایط غیر منتظره اعتقاد نداریم ، زیرا از وحشت می ترسیم که نتوانیم در آنها درست عمل کنیم. در پایان ، تمایل دائمی برای برنامه ریزی روزانه زندگی ما یک شوخی بی رحمانه با ما دارد - واقعیت را نمی توان در چارچوبی که ما خودمان به آن فکر می کنیم هدایت کرد ، و گاهی اوقات این درک بر سر ما صدمه می زند.

اگر احساس می کنید که تمایل دارید همه چیز را بنویسید (حتی پیش پا افتاده ترین چیزها ، مانند "شستن ظرف ها") ، برنامه ریزی یک روز ، هفته یا ماه را به معنای واقعی کلمه دقیقه به دقیقه انجام دهید و صادقانه تجربه کنید که واقعیت از ایده شما دور می شود. در این صورت ، چیزی ناسالم وجود دارد ، بنابراین شما باید موارد زیر را درک کنید:

خودانگیختگی را از خود می گیرید

شما زندگی خود را خسته کننده می کنید. این فقط به "انجام نمی شود" انجام می شود و شما اصلاً جایی برای شانس نمی گذارید. اما به عنوان یک قاعده ، زیباترین اتفاقات زمانی برای ما رخ می دهد که اجازه دهیم کمی غیرقابل پیش بینی باشیم ، وقتی کاری را انجام می دهیم که نه تنها دیگران ، بلکه حتی خودمان از ما انتظار نداریم.

و علاوه بر این ، شما اصلاً به این فکر نمی کنید که از چه نوع احساسات و عواطفی محروم هستید ، در دفتر خاطرات خود بنویسید که از 5 تا 7 کارهای خانه دارید و از 7 تا 9 شما در پارک قدم می زنید. به نظر می رسد که از ساعت 5 تنش و تمرکز خواهید داشت ، اما فقط از ساعت 7 به خودتان اجازه می دهید تا آرام شوید. با کنترل زمان خود ، احساسات خود را نیز کنترل می کنید ، گاهی اوقات آنها را از تازگی خود محروم می کنید.

شما نمی توانید همه چیز را کنترل کنید

نه شرایط آب و هوایی ، نه وضعیت سلامت انسان و نه نرخ ارز دلار تابع شما نیست. در هر صورت ، برنامه های خود را با آنچه در اطراف اتفاق می افتد تنظیم می کنید. بنابراین ، خیلی راحت تر می توانید ایده کنترل کامل بر زندگی خود را کنار بگذارید ، زیرا می فهمید چیزهایی در آن وجود دارد که همیشه به شخص یا چیز دیگری بستگی دارد.

پارادوکس این است که کسانی که به دنبال کنترل زندگی خود هستند بیشتر و بیشتر اشتباه می کنند.

بیشتر اوقات اشتباهات توسط کسانی انجام می شود که زندگی خود را به طور کامل کنترل می کنند

دلیل اصلی این که ما سعی می کنیم طبق برنامه زندگی کنیم ، ترس از اشتباه ، انجام کار اشتباه ، عدم به موقع رسیدن و رسیدن به آنچه می خواهیم نیست. اما پارادوکس این است که کسانی که به دنبال کنترل زندگی هستند بیشتر و بیشتر اشتباه می کنند. نکته این است که نمی توان همه چیز و همه را کنترل کرد. همانطور که گفتیم ، مواردی وجود دارد که کاملاً از کنترل ما خارج است. و هنگام روبرو شدن با آنها ، شخص نیز با نابودی توهم قدرت مطلق خود روبرو می شود و گام های اشتباه را یکی پس از دیگری برمی دارد.

می خواهید خود را از اضطراب نجات دهید ، حتی بیشتر نگران می شوید

تقریباً برای همه ، تلاش برای کنترل موقعیت یک راه برای جلوگیری از اضطراب است. چنین افرادی فکر می کنند و بسیار اشتباه می کنند: "من همه چیز را کنترل می کنم ، هیچ اتفاق غیرمنتظره ای نمی تواند رخ دهد." اندیشه ها اضطراب بیشتری را اضافه می کنند: "آیا واقعاً همه چیز تحت کنترل است؟ چیزی کم دارم؟ هنوز باید بررسی کنیم که آیا مشکلی پیش آمده است یا خیر. " در نتیجه - ناتوانی در آرامش ، منجر به استرس مزمن می شود.

شما با برنامه های خود به خود ظلم می کنید

شاید در تعطیلات آخر هفته بخواهید زیر پرده ها خزید تا هیچکس به شما دست نزند ، چیزی نپرسد و حتی مکالمه ای را آغاز نکند. اما طبق برنامه - نظافت ، رفتن به مغازه خواربارفروشی ، ملاقات با عمه ام ، و غیره. باز هم ، بدون آرامش. شما به دفتر خاطرات خود نگاه می کنید و می فهمید که به سادگی باید همه آنچه را که در آنجا نوشته شده است انجام دهید ، زیرا بسیار درست است ، اما روح درخواست دیگری می کند. باز هم ، حالت رو به صفر است ، احساس افسردگی و افسردگی می کنید.

برنامه ریزی معتدل اشکالی ندارد.

برنامه ریزی متوسط هیچ اشکالی ندارد. تسلیم شدن در برابر شانس کاملاً غیرمسئولانه است ، شما باید امروز و فردا کارهای خود را انجام دهید. اما در اینجا یک اشتیاق متعصبانه وجود دارد که نکات طرح را یکی یکی کنار بگذارید ، بدون اینکه به خود اجازه ای برای خودانگیختگی بدهید ، می تواند برای هر کسی استرس ایجاد کند. به خصوص وقتی که شانس در این حذف مداخله کند. و این بیشتر در مورد چنین افرادی اتفاق می افتد.