جنگ مانند جنگ

2024 نویسنده: James Gerald | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 14:06

* * *

به نظر می رسد که مفاهیم زن و جنگ ناسازگار هستند. یکی جان می بخشد ، دیگری جان می گیرد. چگونه می توان قدرت و ضعف ، ایمان و یأس ، ترس و شجاعت ، شادی و وحشت و احساس درد مداوم و در انتظار از دست دادن ابدی را با هم ترکیب کرد. آیا زن در ارتش عادی است یا استثنا؟ ما در این مورد با سرهنگ 6699 واحد نظامی کورسک ، ولادیمیر ایوانوویچ یاروف صحبت کردیم.

- کسانی که در واحد ما وارد خدمات می شوند ، قراردادی منعقد می کنند که به طور خاص آمادگی سفر به هر نقطه داغ را مشخص می کند. یک زن در حال پیوستن به ارتش متوجه می شود که مسئولیت های کاملاً متفاوتی را نسبت به شرایط غیرنظامی به عهده می گیرد … اما ما تا آنجا که می توانیم به جلسه می رویم ، می فهمیم که کودکان ، والدین بیمار ، مشکلات دیگر وجود دارد. به طور طبیعی ، ما هنگام تشکیل دسته بعدی ، که همه آنها را برای یک سفر کاری ارسال می کنیم ، همه این موارد را در نظر می گیریم.

- به طور متوسط 5-6 نفر از آنها در گردان ما هستند. اینها عمدتا کارگران پزشکی ، آشپزها و مدیران انبارها هستند.

- بعید است آنها زیر مین بروند ، زیرا بدون وقفه هستند. اما آنها می توانند شلیک کنند. اما ما سعی می کنیم از آنها محافظت کنیم و آنها را در جاهایی که ریسک بالایی دارند ارسال نکنیم.آنها در یک نقطه استقرار موقت قرار دارند و عملاً هرگز به استثناهای نادر جایی نمی روند.

- ما نمی کنیم.

- دستمزد با فرمان دولت ایالت ما پیش بینی شده است ، و البته ، بسیار بیشتر از شرایط عادی و مسالمت آمیز است. اما ، به عنوان مثال ، تا به امروز ، پولی که باید در آنجا دریافت می کردند ، هنوز دریافت نکرده اند. به سادگی هیچ پولی وجود ندارد.

- آنها چادر جداگانه ای دارند که زنان در آن زندگی می کنند. این مکانی است که آنها می توانند خود را بشویند ، خود را مرتب کنند و غیره. اگر تابستان است ، دوش هایی وجود دارد که می توانید در هر زمان آنها را بشویید. آب کافی بود. اگر زمستان است ، هر چادر دارای اجاق گاز و مقدار کافی هیزم و زغال سنگ است.

- خوب ، این یک مفهوم قدیمی است - نامه میدانی. تلگراف هایی وجود دارد که چندین ساعت ادامه دارد. آنها را منتقل می کنیم. البته ، می توانید از فضای باز استفاده کنید ، اما نمی توانید همه چیز را در آنجا بگویید. و به همین ترتیب - از طریق کانال های ارتباطی بسته. به هر حال ، در چچن نگران کسانی هستید که در خانه ماندند. در زندگی غیرنظامی ، یک خانواده ، فرزندان ، مادر … نامه ها ، آنها آنجا هستند ، حالا برویم ، آنها را بگیریم ، پس بدهیم. ما چندین بار در ماه سفر می کنیم. البته در این زمینه مشکلاتی وجود دارد. و بنابراین ، به طور کلی ، همه به درستی وظایفی را که در اینجا ایستاده و باز می گردند ، درک می کنند و انجام می دهند ، کمی استراحت کرده و دوباره شروع می کنند. مقداری"

- مشکل بزرگ این است که اندام خود را حفظ کنید ، همانطور که به آنجا رفته اید باریک برگردید. معمولاً غذای آنجا افزایش می یابد و این برای زنان مشکل ساز است.

- متأسفانه امروز باید اظهار کنیم که بدون زنان در ارتش نیز نمی توانیم. موقعیت هایی وجود دارد که یک زن بهتر از مرد انجام می دهد. بنابراین ، ما تعداد زیادی از آنها را داریم. نه به این دلیل که چنین نیاز فوری وجود دارد ، بلکه دلیل آن این است که ما "سخت" زندگی می کنیم: یافتن شغل در زندگی غیرنظامی ، به ویژه حرفه ای شایسته که نه تنها رضایت را به ارمغان نمی آورد ، بلکه به شما امکان می دهد دشوار است. برای زندگی راحت ما تعداد زیادی همسر افسری و افسری داریم. ما آنها را می پذیریم زیرا آنها جایی برای رفتن ندارند ، اگر ما نباشیم چه کسی به آنها کمک می کند؟

- نه این موضع کاملاً شخصی من است. فکر می کنم خودم می توانم خرج خانواده ام را بدهم.

- اینکه آنها هرگز به چنین سفرهای کاری نرفته اند. کنار عزیزانشان بودند. به طوری که آنها کسی را داشتند که او را دوست داشته باشند ، بنابراین کسی بود که آنها را دوست داشته باشد. به طوری که نه تنها در روزهای تولد و 8 مارس از آنها تعریف می شود. و به این ترتیب مردان آنها این فرصت را دارند و احتمالاً فقط به آنها بستگی دارد که چنین زندگی را برای آنها فراهم کنند.

* * *

جنگ مانند جنگ است. آنها می کشند ، برادری می کنند ، غذا می خورند ، مردم را نجات می دهند ، کفش ها را می شویند ، حتی ازدواج می کنند ، به طور کلی ، آنها زندگی می کنند. اما هرکسی جنگ خود را دارد. اولگا آناتولینا بوگرووا ، سرپرست خدمات پزشکی ، سه بار در یک سفر کاری در چچن بود. در طول خدمت ، او فقط توجه و مهربانی بیشتری نسبت به خود می بیند. او می گوید که در اولین کمپین در چچن ، تنها یک زن در گردان وجود داشت ، او در عسل زندگی می کرد. چادر با سربازان به طور اتفاقی ، او مجبور شد روز تولد خود ، 8 مارس ، را در جنگ جشن بگیرد. به نظر می رسد زمانی برای تعطیلات وجود ندارد ، اما مردان هنوز تعجب می کنند که چگونه موفق به پخت کیک در شرایط کاملاً باورنکردنی شدند. همه تبریک گفتند ، آنجا مهمتر است. به هر حال ، هر روز می تواند آخرین باشد. در ابتدا زنان چچن به هوش نمی رفتند و اکنون چنین هستند. در واحد پزشکی چندین خواهر وجود دارد و آنها متناوب هستند. وقتی می پرسید ، و نمی خواهید احساس کنید یک زن ضعیف و نه قوی هستید ، حداقل گاهی اوقات ، اولگا آناتولینا لبخند می زند. او می گوید ، به طرز عجیبی ، شما آن را نه در آنجا بلکه در اینجا احساس می کنید. او معتقد است که برای نظامی شدن باید شخصیت کافی قوی داشته باشید. بیایید برای این زن شیرین و قوی با لباس یک عسل اصلی آرزو کنیم. قطعات به تنهایی زنده بمانند و به دیگران در این امر کمک کنند.

ویکتوریا رایس